London, 1100-1600: The Archaeology of the Capital City

از اوایل دهه 1970، انجام کار باستان شناسی به طور فزاینده ای در شهر لندن و بخش های اطراف شهرک، دیدگاه ما را نسبت به این شهر متحول کرده است. توسعه و اهمیت اروپایی لندن بین سال‌های 1100 و 1600. صدها کاوش باستان‌شناسی در هر نوع مکان، از کلیسای جامع گرفته تا کلیساها، کاخ‌ها تا خانه‌ها، پل‌ها، اسکله‌ها، نهرها، مزارع، کوره‌ها، جاده‌ها و خطوط انجام شده است. مطالعه فرهنگ مادی لندنی ها در طول این پنج قرن به طور جدی آغاز شده است، بر اساس هزاران اثر باستانی با قدمت دقیق، به ویژه یافت شده در امتداد اسکله. کار تاریخ نگاران مستند تصویر جدید را تکمیل و پر کرده است.
این کتاب که توسط یک باستان شناس که از سال 1974 در مرکز این مطالعه قرار داشته است، نوشته شده است، یافته های اصلی و پیشنهادات جدید در مورد توسعه شهر، فراز و نشیب های آن از طریق مرگ سیاه و انحلال را خلاصه می کند. صومعه ها؛ جایگاه آن در اروپا به عنوان پایتختی با معماری عالی و روابط با بسیاری از نقاط دیگر اروپا، از بالتیک تا مدیترانه.
لندن به دلیل سرعت توسعه به ویژه از دهه 1970، به شدت مورد مطالعه باستان شناسان قرون وسطی در اروپا بوده است. بنابراین اگرچه این مطالعه یک شهر قرون وسطایی واحد خواهد بود، اما کمک بزرگی به باستان شناسی اروپا، 1100-1600 خواهد بود.

Since the early 1970s the increasingly effective conduct of archaeological work in the City of London and surrounding parts of the conurbation have revolutionised our view of the development and European importance of London between 1100 and 1600. There have been hundreds of archaeological excavations of every type of site, from the cathedral to chapels, palaces to outhouses, bridges, wharves, streams, fields, kilns, roads and lanes. The study of the material culture of Londoners over these five centuries has begun in earnest, based on thousands of accurately dated artefacts, especially found along the waterfront. Work by documentary historians has complemented and filled out the new picture.
This book, written by an archaeologist who has been at the centre of this study since 1974, will summarise the main findings and new suggestions about the development of the City, its ups and downs through the Black Death and the Dissolution of the Monasteries; its place in Europe as a capital city with great architecture and relations with many other parts of Europe, from the Baltic to the Mediterranean.
London has been the most intensively studied medieval city in Europe by archaeologists, due to the pace of development especially since the 1970s. Thus although this will be a study of a single medieval city, it will be a major contribution to the Archaeology of Europe, 1100-1600.