دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: منطق ویرایش: نویسندگان: Yvon Gauthier سری: Logique de la science ISBN (شابک) : 9782763789972 ناشر: Presses de l’Université Laval سال نشر: 2010 تعداد صفحات: 216 زبان: French فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Logique arithmétique : L’arithmétisation de la logique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب منطق حسابی: حساب کردن منطق نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در این رساله، نویسنده میخواهد بهویژه بر معکوس کردن سؤال فرگه تأکید کند: «تا کجا میتوان در حساب تنها راه قیاسی پیش رفت؟ ". این پرسش آغازین منطق صوری باید در مفهوم من از پرسش الهام کرونکری تجدید نظر شود: «تا کجا میتوان در منطق با تنها روش حسابی پیش رفت؟ ". منطق حسابی منطق درونی حساب است، ترجمه یا تفسیر منطق صوری به زبان حساب است. این حساب، حساب رسمی فرگه و پیانو نیست، بلکه محاسبات کلاسیک از فرما تا کرونکر تا نظریه اعداد معاصر است. فرضیه ارائه شده در اینجا فرض می کند که پس از حساب کردن تحلیل، با کوشی و وایرشتراس، و حساب کردن جبر، با کرونکر، منطق صوری محاسبه خود را با هیلبرت آغاز کرد تا با علم رایانه نظری فعلی به اوج خود برسد. در این دیدگاه، روش نزول نامتناهی فرما و محاسبات کلی کرونکر، نقدی برساختگرایانه از استقرای گذرا و همچنین اثبات سازگاری درونی حساب چندجملهای ارائه میکنند. موضع بنیادی مورد دفاع در کتاب مدعی ساختگرایی منطقی ریاضی است و پایههای برنامهای را تشکیل میدهد که به خوبی میتوان آن را پس از پیرس و کارنپ «منطق علم» نامید. انگیزه راهنمای آثار رسمی، از جهتی فلسفی و با روحیه جهان شناسی است که نویسنده می خواست این تحقیق را انجام دهد.
Dans ce traité, l’auteur veut insister en particulier sur le retournement de la question de Frege : « jusqu’où peut-on aller en arithmétique par la seule voie déductive ? ». Cette question inaugurale de la logique formelle doit être révisée dans mon sens de la question d’inspiration kroneckerienne : « jusqu’où peut-on aller en logique par la seule voie arithmétique ? ». La logique arithmétique est la logique interne de l’arithmétique, c’est la traduction ou l’interprétation de la logique formelle dans le langage de l’arithmétique. Cette arithmétique n’est pas l’arithmétique formelle de Frege et Peano, mais l’arithmétique classique de Fermat à Kronecker jusqu’à la théorie contemporaine des nombres. L’hypothèse proposée ici suppose qu’après l’arithmétisation de l’analyse, chez Cauchy et Weierstrass, et l’arithmétisation de l’algèbre, chez Kronecker, la logique formelle a amorcé son arithmétisation avec Hilbert pour atteindre son aboutissement avec l’informatique théorique actuelle. Dans cette perspective, la méthode de la descente infinie de Fermat et l’arithmétique générale de Kronecker fournissent une critique constructiviste de l’induction transfinie en même temps qu’une preuve de consistance interne de l’arithmétique polynomiale. La position fondationnelle défendue dans l’ouvrage se réclame du constructivisme logicomathématique et constitue les assises d’un programme qu’on peut bien appeler « logique de la science » après Peirce et Carnap. Le motif recteur des travaux formels est d’ordre philosophique et c’est dans un esprit oecuménique que l’auteur a voulu mener ces recherches.