دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Charlotta Weigelt
سری: Stockholm Studies in Philosophy 24
ISBN (شابک) : 9122019960, 9789122019961
ناشر: Almquiest & Wiksell
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 124
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 61 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Logic of Life: Heidegger's Retrieval of Aristotle's Concept of Logos به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب منطق زندگی: بازیابی هایدگر از مفهوم لوگو توسط ارسطو (مطالعات استکهلم در فلسفه ، 24) نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این یک دکترا است. پایان نامه. در کار مارتین هایدگر، جستوجو برای آغاز درست فلسفی با آگاهی از ماهیت «تاریخی» اندیشه است: وابستگی آن به آغاز فلسفه به معنای تاریخی. این مطالعه تلاش اولیه هایدگر برای ارائه فلسفه را با آغازی جدید با پرداختن صریح به میراث ارسطو، که به عنوان خاستگاه فلسفی تلقی میشود، بررسی میکند، که فلسفه نمیتواند بدون بیتفاوتی نسبت به شالوده خود از رویارویی با آن اجتناب کند. پروژه هایدگر در اینجا با توجه به چگونگی درک آن از مسئله عقل انسانی در نظر گرفته میشود، و در نظر گرفته میشود که با جاهطلبی هدایت میشود تا با یک ایدهآل منطقی و نظری سنتی شناخت مواجه شود. هایدگر با عطف به ارسطو بهعنوان مبتکر ادعایی این ایدهآل، بر مفهوم لوگوس تمرکز میکند و نقطه عزیمت خود را از تعریف کلاسیک ارسطو از انسان بهعنوان zoion logon echon میگیرد که معمولاً به عنوان «حیوان عقلانی» ترجمه میشود. این مطالعه به بررسی بازیابی هایدگر از مفهوم لوگوس ارسطو می پردازد. در این تعقیب، هایدگر با این فرض هدایت میشود که این مفهوم را باید در درک ارسطو از زندگی و پراکسیس ردیابی کرد، زیرا مبتنی بر تجربهای از گفتار بهعنوان ویژگی اساسی شناخت انسان است. نشان داده می شود که چگونه هایدگر بر اساس تفسیر خود از ارسطو سعی در ایجاد مفهومی از دلیل گفتاری یا گفتمانی دارد. بدین ترتیب، او امیدوار است بر ایده ای که در ارسطو نیز وجود دارد غلبه کند: این که شکل عالی دانش در درک ساده ی نووس موجود است. استدلال میشود که نکته این است که مبانی «عملی» مفهوم لوگوس ارسطو در چارچوب تفسیر هایدگر از غایتشناسی ارسطو قرار دارد. یک فرض راهنما این است که هایدگر فکر میکند که مفهوم حرکت، تغییر، زمینه هستیشناختی تحقیق ارسطو در لوگوس را در اختیار ما قرار میدهد. نشان داده میشود که چگونه هایدگر استدلال میکند که ارسطو نمیتوانست این را کاملاً تأیید کند، زیرا این فرض را داشت که وجود به معنای واقعی، حرکت نیست، بلکه انتلکسیاست، فعالیت تغییرناپذیر و کامل، که نه به لوگوس، بلکه متعلق به nous است.
This is a Ph.D. Dissertation. In the work of Martin Heidegger, the quest for the proper philosophical beginning is motivated by an awareness of the "historical" nature of thought: its dependency upon the beginning of philosophy in the historical sense. This study explores Heidegger's early attempt to provide philosophy with a new beginning by explicitly addressing the legacy of Aristotle, regarded as the philosophical origin, which philosophy cannot avoid confronting without remaining na?ve with respect to its own foundation. Heidegger's project is considered here with respect to how it conceives of the question of human reason, and it is taken to be driven by ambition to come to grips with a traditional logical and theoretical ideal of cognition. Turning to Aristotle as the alleged originator of this ideal, Heidegger focuses on the concept of logos, taking as his point of departure Aristotle's classical definition of man as zoion logon echon, commonly rendered as "the rational animal". The study explores Heidegger's retrieval of Aristotle's concept of logos. In this pursuit, Heidegger is guided by the assumption that this concept must be traced back to Aristotle's understanding of life and praxis, since it is based upon an experience of speech as the basic trait of human cognition. It is shown how Heidegger on the basis of his interpretation of Aristotle tries to develop a notion of a speaking or discursive reason. Thereby, he hopes to overcome an idea also present in Aristotle: that the supreme form of knowledge is contained in the simple apprehension of nous. It is argued that the point is revealing the "practical" foundation of Aristotle's notion of logos is situated within the context of Heidegger's interpretation of Aristotle's teleology. A guiding assumption is that Heidegger thinks that the concept of kinesis, change, provides us with the ontological background to Aristotle's inquiry into logos. It is shown how Heidegger argues that Aristotle was not able to fully affirm this because of his assumption that being in the true sense is not kinesis but entelecheia, unchanging, complete activity, which belongs not to logos but to nous.