Logic, Syntax, and a Structural View: The Psychology of Trump's Hall of Mirrors

این کتاب با الهام از شبیه‌سازی رایانه‌ای کنت کلبی، PARRY، رویکرد ساختاری جدیدی به روان‌شناسی افراد ارائه می‌کند. شبیه‌سازی یک حالت روان‌شناختی پارانوئیدی بود که در اشکال منطق و نحو فرد نشان داده می‌شد، همانطور که اینها در ارتباطات شخصی مشهود است. هاروود فیشر از یک دیدگاه ساختاری برای برجسته کردن شباهت‌ها در شکل منطقی بازنمایی زبانی دونالد ترامپ، پیروان مشتاق او (ترامپرز) و فرد پارانوئیدی که به آن «سه‌گانه» می‌گویند، استفاده می‌کند. او نشان می‌دهد که چگونه دیدگاه ساختاری مجموعه‌ای از الگوهای منطقی و طرح‌واره‌ای را شکل می‌دهد، مشابه روشی که تحلیل محتوا می‌تواند معانی و مفاهیم موجود در متن را تداعی کند. فیشر استدلال می کند که چنین مقایسه هایی می تواند برای روشن کردن موارد احتمالی برای ارائه، بازنمایی و قضاوت حقیقت مورد استفاده قرار گیرد. به طور خاص، فیشر معتقد است که الگوهای نحوی و منطقی اصلی که برای تولید پاسخ‌های «پارانوئیدی» رایانه‌ای در پروژه کولبی مورد استفاده قرار گرفتند، می‌توانند برای تحلیل لفاظی‌های دونالد ترامپ و واکنش‌های پیروانش به آن استفاده شوند. در نهایت، فیشر نوع جدیدی از رویکرد ساختاری را برای فلسفه روانشناسی ارائه می دهد. این اثر بدیع برای دانشجویان و دانش پژوهان روانشناسی اجتماعی و شناختی، روانشناسی شخصیت، طبقه بندی روانپزشکی، روانشناسی، بلاغت، و علوم کامپیوتر جذاب خواهد بود.

This book presents a new structural approach to the psychology of the person, inspired by Kenneth Colby’s computer-generated simulation, PARRY. The simulation was of a paranoid psychological state, represented in forms of the person's logic and syntax, as these would be evidenced in personal communication. Harwood Fisher uses a Structural View to highlight similarities in the logical form of the linguistic representations of Donald Trump, his avid followers (“Trumpers”), and the paranoid—referred to as “The Trio.” He demonstrates how the Structural View forms a series of logical and schematic patterns, similar to the way that content analysis can bring forth associations meanings, and concepts held in the text. Such comparisons, Fisher argues, can be used to shed light on contingencies for presenting, representing, and judging truth. Specifically, Fisher posits that the major syntactic and logical patterns that were used to produce the computer-generated “paranoid” responses in Colby’s project can be used to analyze Donald Trump’s rhetoric and his followers’ reactions to it. Ultimately, Fisher offers a new kind of structural approach for the philosophy of psychology. This novel work will appeal to students and scholars of social and cognitive psychology, psychology of personality, psychiatric classification, psycholinguistics, rhetoric, and computer science.