دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Georg Groddeck
سری: Biblioteca Adelphi 68
ISBN (شابک) : 8845901025, 9788845901027
ناشر: Adelphi
سال نشر: 1976
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Lo scrutatore d'anime. Un romanzo psicoanalitico به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ناظر روح. یک رمان روانکاوانه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
فروید در فوریه 1920 در مورد جستجوی روح ها به گرودک نوشت: « تحمل چنین افکار هوشمندانه، جسورانه و گستاخانه ای آسان نیست. این رمان منحصر به فرد، تنها رمانی که گرودک نوشت، تا آن زمان توسط ناشران مختلف رد شده بود، و به دلیل محتوای آن رسوا شده بود، و این خود فروید بود که از آن در میان نشریات خانه رسمی جنبش روانکاوی، Psychoanalytischer Verlag، استقبال کرد. با افتخار کامل: «همه ما باید از شما به خاطر لبخند لذت بخشی که با آن در Scrutatore d\'anime خود، تحقیقات ما در مورد روح را نشان دادید، در غیر این صورت بسیار جدی، سپاسگزاریم». ایده خارقالعاده گرودک در جستجوی روحها این است که شناسه را به قهرمان رمان تبدیل کند. سپس رمان روانکاوی که در زیرنویس اعلام شده است، بیش از هر چیز به یک رمان پیکارسک افسارگسیخته تبدیل میشود، که در اثر کمدی و شادی پایانناپذیری تکان میخورد، وقایعنامه تحولی جدی ناشی از فروپاشی id در متنوعترین محافل آلمان پروس - در زندانها و در زندانها، در میان شاهزادگان و کلاهبرداران، سوسیالیستها و فمینیستها، سربازان و پزشکان، زنان سبکبالا و خانمهای مستقل. حامل، قهرمان و قربانی id در اینجا یک بورژوا، مجرد و ثروتمند میانسال است که زندگی آرام و کمی مبهم دارد تا روزی که یک مکاشفه ناگهانی او را متقاعد می کند که تمام ایده های قبلی خود و حتی نامش را رها کند و پرتاب کند. خود را به ماجراجویی تبدیل می کند، خود را به یک بوفون درخشان تبدیل می کند، کاملاً عاری از احساس تواضع و وقار، در عین حال به دوران کودکی قهقرایی می کند و به خرد می رسد، آماده است تا در همه جا خبر خوبی را منتشر کند که همه آن را کاملاً ناخوشایند می دانند< /i>، اما همه به نوعی آلوده به آن باقی می مانند. سرایت درونی در واقع وسیله بزرگی است که id با آن دگرگونی های شگفت انگیز خود را در جهان به وجود می آورد. و این دقیقاً همان دیدگاه خیره کننده ای است که آگوست مولر بورژوا را به حیله گر توماس ولتلین تبدیل کرد. در جریان مبارزه اعصاب خردکنی که او علیه لشکری از ساسهایی که به اتاق خوابش هجوم آورده بودند، به راه انداخت، آقای مولر دچار مخملک میشود، دچار هذیان میشود و پس از بهبودی متوجه میشود که بیماری او ساسهایی را که به آنها آلوده شده بودند، نابود کرده است. در این مرحله جرقه افشاگری زده می شود، آگوست مولر به توماس ولتلین تبدیل می شود و زندگی جدیدی را آغاز می کند که توسط Es ها هدایت می شود. از آن لحظه ما با او گالری از شخصیتهای متفاوت (که در میان چیزهای دیگر، طنز پوست آلمانی را تشکیل میدهند) خواهیم داشت که بلافاصله توسط ولتلین در گفتگوهای بسیار صمیمی و بیاحترامی درگیر میشود، و به زودی مشخص میشود که نه تنها ولتلین سخنرانیها نظریههای گرادک را افشا میکنند، گاهی با فرمولبندیهای «وحشیانه» که فقط در این متن جرأت کرده است، اما ویژگیهای دیگر این شخصیت دلربا به شخص گرودک اشاره دارد. گرودک، در واقع، هرگز از طریق «جستجوی روحها» خوشحال خود، نتوانست بدون توجه به عقل سلیم آزاردهنده صحبت کند و نقش دیوانه را با کنایهای آرام بپذیرد. و هرگز، مهمتر از همه، نتوانسته است با همان شدت احساس رهایی مهیج را که کشف id در او برانگیخته - و باید در زندگی همه ایجاد کند، به اشتراک بگذارد.
«Non è facile sopportare pensieri così intelligenti, audaci e impertinenti» scriveva Freud a Groddeck nel febbraio del 1920 a proposito dello Scrutatore d’anime. Questo singolare romanzo, l’unico che Groddeck abbia scritto, era stato fino allora rifiutato da vari editori, piuttosto scandalizzati dal suo contenuto, e fu proprio Freud a farlo accogliere fra le pubblicazioni della casa ufficiale del movimento psicoanalitico, il Psychoanalytischer Verlag, e con tutti gli onori: «Dobbiamo tutti dirle grazie per il sorriso delizioso con cui, nel suo Scrutatore d’anime, ha rappresentato le nostre indagini sull’anima, altrimenti tanto serie». La straordinaria idea di Groddeck, nello Scrutatore d’anime, è di fare dell’Es il protagonista di un romanzo. Il romanzo psicoanalitico annunciato nel sottotitolo diventa allora innanzitutto uno sfrenato romanzo picaresco, scosso da una inesauribile comicità e allegria, cronaca del grave sconquasso prodotto dall’irruzione dell’Es nei più vari ambienti della Germania prussiana – nelle birrerie e nelle prigioni, fra principi e truffatori, socialisti e femministe, militari e medici, donne leggere e signore prudes. Portatore, eroe e vittima dell’Es è qui un borghese di mezza età, scapolo e benestante, che conduce una vita quieta e lievemente ottusa fino al giorno in cui una rivelazione improvvisa lo convince ad abbandonare ogni sua idea precedente e perfino il suo nome e a gettarsi all’avventura, trasformandosi in un geniale buffone, totalmente privo di senso del pudore e della dignità, insieme regredito all’infanzia e asceso alla saggezza, pronto a diffondere ovunque una buona novella che tutti giudicano assolutamente sconveniente, ma da cui tutti, in qualche modo, rimangono contagiati. Il contagio interiore è, di fatto, il grande mezzo con cui l’Es opera nel mondo le sue mirabili trasformazioni. Ed è proprio questa la folgorante visione che ha fatto del borghese August Müller il trickster Thomas Weltlein. Nel corso di una snervante lotta da lui ingaggiata contro un esercito di cimici che avevano invaso la sua camera da letto, il signor Müller prende la scarlattina, delira e, una volta guarito, si accorge che la sua malattia ha sterminato le cimici, che ne sono rimaste contagiate. Scocca a questo punto la scintilla della rivelazione, August Müller diventa Thomas Weltlein e comincia a vivere una nuova vita, guidato dall’Es. Da quel momento attraverseremo con lui una galleria di personaggi disparati (che compongono fra l’altro una satira scorticante della Germania), subito coinvolti da Weltlein in conversazioni intimissime e irriverenti, e ben presto apparirà chiaro che non solo i discorsi di Weltlein espongono le teorie di Groddeck, talvolta in formulazioni ‘selvagge’ che solo in questo testo ha osato, ma che anche altri tratti di questo incantevole personaggio rimandano alla persona Groddeck. Mai, infatti, come attraverso il suo felice alter ego «scrutatore d’anime» Groddeck è riuscito a parlare senza riguardi verso il persecutorio buon senso, accettando con tranquilla ironia il ruolo del folle. E mai, soprattutto, è riuscito a comunicare con altrettanta intensità quel sentimento di esilarante liberazione che la scoperta dell’Es suscitò in lui – e dovrebbe suscitare nella vita di tutti.