دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jules Renard. Anna Devoto
سری: Gli Adelphi 484
ISBN (شابک) : 8845930173, 9788845930171
ناشر: Adelphi
سال نشر: 2015
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 287 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Lo scroccone به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب مجانی بار نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
«انگلی که در سال 1892 ژول رنار به عنوان قهرمان یکی از رمانهایش انتخاب کرد... چیزی از اجدادش ندارد، یا چیزی از اجدادش باقی نمانده است جز آن عادت نفرین شده در همه زمانها نشستن بر سر میز دیگران و تبدیل شدن. \"مهمان عادی\". برای رسیدن به اهدافش (که فقط به خوردن و خوابیدن محدود نمی شود) از ادبیات استفاده می کند... هانری (این نام اوست) آرزو دارد تبدیل به بت خوب یک خانواده خوب بورژوازی، یک شوهر کارگر، یک همسر مراقب، شود. که رایحه زندگی متفاوت، زندگی هایی که از آنها لذت می برد و در شعله شعر گم می شود، آنها را بدون هیچ گونه بوواریسم و با نهایت کنترل به حالت رهاشدگی خفیف، آشفتگی حیرت انگیز می اندازد... تعهدی که بر او مسلط است این است که آنها را مسحور کند. دمیدن ماهرانه در آن نوع فلوت شیرین که شعر است برای کسانی که آن را نمی دانند. تا آنها را به مرحله توهمی خود منتقل کند، جایی که او با اجرای یک زندگی که وجود ندارد و هرگز از تعریف و تمجید از خود برای کار عالی که انجام می دهد، دست نمی کشد، می تواند در پایان پیروزی خود را بخواند».
«Il parassita che nel 1892 Jules Renard elesse a protagonista di un suo romanzo ... non ha nulla dei suoi antenati, o non gli resta dei suoi antenati che quel maledetto vizio di ogni tempo di sedere alla tavola degli altri e diventare “il convitato abituale”. Per raggiungere i suoi scopi (che non si limitano al mangiare e dormire) si serve della letteratura ... Henri (è questo il suo nome) aspira a divenire l'idolo ben remunerato di una brava famiglia borghese, di un marito lavoratore, di una moglie attenta, che il profumo di una vita diversa, di esistenze godute e perdute alla fiamma della poesia, getta senza alcun bovarismo e col massimo controllo in uno stato di lieve abbandono, di stordito turbamento ... L'impegno che lo sovrasta è quello d'incantarli, soffiando con abilità in quella specie di flauto dolce che è la poesia per chi non la conosce; di trasportarli sul suo illusorio palcoscenico, ov'egli, recitando una vita che non esiste e mai smettendo via via di complimentarsi con se stesso per l'ottimo lavoro che sta eseguendo, potrà cantare alla fine la sua vittoria».