Living like a runaway : a memoir

The \"FARLEless... VIVID ... سریع ... و الهام بخش\"* پرفروش ترین کتاب ملی (*ROLLING STONE)

«راک زن پیشرو هوی متال (رولینگ استون) همه چیز را آشکار می کند، و در مورد Runaways، روزهای شکوه صحنه های پانک و هارد راک، و اوج و فرودهای زندگی حرفه ای خود صحبت می کند.

لیتا فورد با استفاده از گیتار مشکی خاص خود، کلیشه‌های نوازندگان زن را در دهه‌های 1970 و 1980 از بین برد. سپس بیش از یک دهه سکوت و تاریکی دنبال شد - تا اینکه راک اند رول بدهی خود را به این پیشگام پرداخت کرد، به لیتا کمک کرد تا روح خود را پس بگیرد و ملکه متال را به تاج و تخت خود بازگرداند.

در سال 1975، لیتا. فورد در شانزده سالگی خانه را ترک کرد تا به اولین گروه راک تمام زن در جهان، Runaways بپیوندد - یک "گروه پیشگام" (نیویورک تایمز) که سوژه یک فیلم هالیوودی با بازی کریستن استوارت شد. داکوتا فانینگ. لیتا به «اولین قهرمان زن گیتار هوی راک» تبدیل شد (واشنگتن پست)، یک ستاره انفرادی فروش پلاتین که این صورت حساب را با رامونز، ون هالن، موتلی کرو، بون جووی، دف لپارد به اشتراک گذاشت. ، Poison و دیگران و چه کسی به آزی آزبورن اولین موفقیت خود را در لیست 10 برتر داد. او یک نوزاد چرمی پوشیده بود که موهایش بزرگتر بود و لیس های گیتارش از همه بچه ها تندتر بود.

که توسط Elle به عنوان "یکی از افراد مورد استقبال قرار گرفت. بهترین نوازنده گیتار الکتریک زن که تا به حال این ساز را به دست گرفته است. استعداد خارق‌العاده او در تخته فرت همچنین او را به موفقیت فردی فوق‌العاده پس از انحلال گروه در سال 1979 رساند، زمانی که او خود را به عنوان یک نماد متال افسانه‌ای (دنیای گیتار) و ثابت صحنه موسیقی دهه 1980 تثبیت کرد. که بعد از ساعاتی با نیکی سیکس، جان بون جووی، ادی ون هالن، تامی لی، لمی از موتورهد، تونی آیومی از بلک سابث (که با او نامزد بود) و دیگران کنار آمد.

با پیشگفتاری توسط دی اسنایدر، Living Like a Runaway نیز جزئیات ناگفته‌ای از داستان شخصی دراماتیک لیتا را ارائه می‌دهد. برای لیتا، زندگی به عنوان یک زن در صحنه راک تحت سلطه مردان هرگز آسان نبود، یک نبرد دائمی با نهاد موسیقی. اما پس از آن، در نقطه‌ای پایین از زندگی حرفه‌ای‌اش، ازدواج پر سر و صدایی رخ داد که باعث شد او احساس کند در دام افتاده است، بیش از یک دهه از صحنه راک اند رول جدا شده است، و - از همه غم انگیزتر - از دو پسرش بیگانه شده است. و با این حال، پس از یک اودیسه شخصی دراماتیک و احساسی، لیتا گیتار خود را برداشت و به صحنه بازگشت. همانطور که نوازنده گیتار در سال 2014 هنگامی که او را وارد تالار مشاهیر بزرگان گیتار خود کردند، از او استقبال کردند: "او مثل همیشه بداخلاق است." Living Like a Runawayلیتا فورد، خاطرات مورد انتظار یکی از بزرگ‌ترین پیشگامان راک و سرسخت‌ترین بازماندگان است.

THE "FEARLESS ... VIVID ... FAST-PACED ... AND INSPIRING"* NATIONAL BESTSELLER (*ROLLING STONE)

“Heavy metal’s leading female rocker (Rolling Stone) bares all, opening up about the Runaways, the glory days of the punk and hard-rock scenes, and the highs and lows of her trailblazing career

Wielding her signature black guitar, Lita Ford shredded stereotypes of female musicians throughout the 1970s and ‘80s. Then followed more than a decade of silence and darkness—until rock and roll repaid the debt it owed this pioneer, helped Lita reclaim her soul, and restored the Queen of Metal to her throne.

In 1975, Lita Ford left home at age sixteen to join the world’s first major all-female rock group, the Runaways—a “pioneering band” (New York Times) that became the subject of a Hollywood movie starring Kristen Stewart ad Dakota Fanning. Lita went on to become “heavy rock’s first female guitar hero” (Washington Post), a platinum-selling solo star who shared the bill with the Ramones, Van Halen, Motley Crue, Bon Jovi, Def Leppard, Poison, and others and who gave Ozzy Osbourne his first Top 10 hit. She was a bare-ass, leather-clad babe whose hair was bigger and whose guitar licks were hotter than any of the guys’.

Hailed by Elle as “one of the greatest female electric guitar players to ever pick up the instrument,” Lita spurred the meteoric rise of Joan Jett, Cherie Currie, and the rest of the Runaways. Her phenomenal talent on the fret board also carried her to tremendous individual success after the group’s 1979 disbandment, when she established herself as a “legendary metal icon” (Guitar World) and a fixture of the 1980s music scene who held her own after hours with Nikki Sixx, Jon Bon Jovi, Eddie Van Halen, Tommy Lee, Motorhead’s Lemmy, Black Sabbath’s Tony Iommi (to whom she was engaged), and others.

Featuring a foreword by Dee Snider, Living Like a Runaway also provides never-before-told details of Lita’s dramatic personal story. For Lita, life as a woman in the male-dominated rock scene was never easy, a constant battle with the music establishment. But then, at a low point in her career, came a tumultuous marriage that left her feeling trapped, isolated from the rock-and-roll scene for more than a decade, and—most tragically—alienated from her two sons. And yet, after a dramatic and emotional personal odyssey, Lita picked up her guitar and stormed back to the stage. As Guitar Player hailed in 2014 when they inducted her into their hall of fame of guitar greats: “She is as badass as ever.”

Fearless, revealing, and compulsively readable, Lita Ford’s Living Like a Runaway is the long-awaited memoir from one of rock’s greatest pioneers—and fiercest survivors.