مشخصات کتاب

Living History

ویرایش: [First Printing ed.] 
نویسندگان: Hillary Rodham Clinton  
سری:  
ISBN (شابک) : 0743222245, 9780743222242 
ناشر: Simon & Schuster 
سال نشر: 2003 
تعداد صفحات: 625 
زبان: English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 2 Mb 

در صورت تبدیل فایل کتاب Living History به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.

توجه داشته باشید کتاب تاریخ زندگی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.

توضیحاتی در مورد کتاب تاریخ زندگی

من بریتانیایی هستم. من 72 سال دارم. بیشتر عمرم را صرف مطالعه و درگیر شدن در سیاست بریتانیا کرده ام، حتی در سال 2010 که به عنوان نامزد انتخابات مجلس عوام شرکت کردم. (من زمان زیادی را از دست دادم). من فکر می‌کنم که اطلاعات کمی درباره سیاست بریتانیا دارم. من همچنین بیشتر عمرم را صرف مطالعه تاریخ آمریکا و تماشای سیاست آمریکا کرده ام. فکر می‌کنم کمی درباره تاریخ و سیاست آمریکا می‌دانم. اما من همچنین بر این باورم که از آنجایی که تاریخ و جامعه آمریکا بسیار پیچیده‌تر و متنوع‌تر از تاریخ و جامعه بریتانیا است، مسلماً درست است که صحنه سیاسی آمریکا متنوع‌تر و پیچیده‌تر است. در این پرتو است که اخیراً مطالعه متوالی من از دو کتاب - «تاریخ زنده» اثر هیلاری رادهام کلینتون و «چگونه به توطئه گسترده راست‌گرایان پیوستم» نوشته هری استین - بسیار جالب و روشنگر بود. من هر دو کتاب را به دلایل مختلف دوست داشتم و به هر دوی آنها پنج ستاره می دهم. خانم کلینتون واقعاً در تاریخ زندگی کرده است - و ممکن است تاریخ بیشتری برای ساختن داشته باشد - و من به راحتی اعتراف می کنم که هم او و هم آقای کلینتون را تحسین می کنم. به نظر من راز رسیدن بیل کلینتون به فرمانداری آرکانزاس و سپس به ریاست جمهوری نتیجه مستقیم رشد او در جنوب و در نتیجه داشتن رابطه آسان و قابل درک با بیشتر جامعه سیاه پوست بوده است. با این حال، این احتمالاً بخشی از دلیل برخی از آنها است که روابط بسیار ناخوشایندی با جامعه سیاه پوستان داشته اند. ما - هنوز - جامعه سیاهپوست بزرگی در بریتانیا نداریم و من با افزایش بیشتر مهاجرت غیرسفیدپوستان مخالفم. من همچنین مخالف «چندفرهنگ گرایی» هستم - به همان صورتی که هری استین اکنون به نظر می رسد. اما آمریکا بریتانیای کبیر نیست. آمریکا همیشه چند نژادی و چند فرهنگی بوده است. بیل کلینتون، با کمک همسرش که متولد ایلینویز است، که در «سرزمین یانکی» بزرگ شده بود و در ابتدا کمتر از جنوب می‌دانست، همیشه توانسته است به راحتی با انبوه نژادها و فرهنگ‌هایی که ایالات متحده را تشکیل می‌دهند، کنار بیاید. از آمریکا و در حالی که من مخالفت می کنم که کشورم خیلی سریع و خیلی سریع تغییر می کند، رئیس جمهور سابق و "بانوی اول" سابق دوستان و حامیانی در سراسر طیف های نژادی و فرهنگی در کشور بزرگ خود پیدا کردند. من و همسرم در موقعیت های کوتاهی که با کلینتون های مبارز و در روز اولین تحلیف پرزیدنت کلینتون در سال 1993 ملاقات کردیم، این را در وجود خود احساس کردیم. ما در آن زمان با بسیاری از نژادها و فرهنگ های دیگر خوشحال شدیم و شایان ذکر است که بیل یکی از آنها را دنبال کرد. رئیس جمهور بوش و به نوبه خود توسط رئیس جمهور دیگر بوش دنبال شد. آیا کسی در هر یک از کشورهای بزرگ ما به طور جدی پیشنهاد می کند که بوش برتر از بیل کلینتون بوده است؟ من فکر نمی کنم. هیلاری رادهام کلینتون متقاعد شده بود که یک "توطئه گسترده راست" برای دستگیری او و همسرش در راه است. شواهدی که او ارائه می کند بسیار قانع کننده است و خوب است که به وضوح مستند شده است. من متقاعد شده‌ام که این توطئه توسط و از طریق خصومت‌های باستانی اما قابل درک آرکانزاس، یک ایالت زیبا با تاریخ تقسیم‌شده و آشفته، آغاز شده و انگیزه آن ایجاد شده است. من همچنین متقاعد شده‌ام که مردم آمریکا، از طریق نمایندگان خود و از طریق نظرسنجی‌های متوالی، احکامی را در مورد بیل و هیلاری کلینتون صادر کردند که هر دو را قادر می‌سازد به خدمت به کشور خود ادامه دهند و در عین حال از سیاست‌ها و استانداردهای سیاسی بالاتری نسبت به آنچه که منتقدان «راست» می‌توانستند پایبند بودند. همیشه تدبیر همچنین بازخوانی گزارش‌های بداخلاقی برخی از منتقدان اصلی و سرسخت آن‌ها نیز سرگرم‌کننده بوده است. هیچ کس کامل نیست، اما بیل و هیلاری کلینتون افراد بهتری از من یا منتقدان اصلی آنها هستند. من به هر دوی آنها سلام می کنم و از صمیم قلب کتاب عالی و خوش نوشته خانم کلینتون را ستایش می کنم. با این حال، من همیشه در سیاست بریتانیا از "راست" بوده ام. من از تحسین‌کنندگان مارگارت تاچر (و رئیس‌جمهور رونالد ریگان) بودم و از آنجایی که من یکی از کسانی بوده‌ام و هستم که وقتی لیبرالیسم چپ بیش از حد روی صفحه ظاهر می‌شود در تلویزیون فریاد می‌کشند، می‌توانم عصبانیت‌هایی مانند هری را درک کنم. استاین در کتاب های بعدی خود به نمایش گذاشته است. من هرگز یک لیبرال سیاسی نبودم: آقای استاین بود. واضح است که آقای استین الان مثل من یکی از کسانی است که سر تلویزیون داد می زند. او بیشتر از فریاد زدن انجام می دهد: او هم خوب می نویسد. نمی‌دانم که آیا یکی از عوامل زیر یا هر دوی آنها در تبدیل آقای استاین از «لیبرال» به «فریاد تلویزیونی» نقش داشته است. اولاً او پیر شده است. طبق ویکی پدیا او در سال 1948 به دنیا آمد. این باعث می شود سن او حدود 62 سال باشد. من در حدود 62 سالگی شروع به داد زدن در تلویزیون کردم. دوم اینکه هری استین به خوبی ازدواج کرد. (در واقع او با پریسیلا ترنر، پسر عموی دور همسرم ازدواج کرد). او فرزندانی دارد (که آنها هم پسرعموهای دور همسرم هستند). او مسئولیت هایی دارد. بسیاری از مردان «لیبرال» سابق با همسران، فرزندان و مسئولیت‌های خوب به جناح راست یا «فریادکننده‌های تلویزیونی» یا هر دو تبدیل می‌شوند. من همه اینها را می فهمم. چیزی که من نمی توانم درک کنم، لجبازی جنجالی آقای استین علیه کلینتون ها است. این دیاتریپ کل کتاب او را در بر می گیرد. اگر کسی مانند من معتقد باشد که یک "توطئه گسترده راست" برای دستگیری هیلاری و بیل کلینتون انجام شده است و اگر مانند من اذعان کند که این توطئه ناقص بوده و شکست خورده است، در این صورت آقای استین خود و او را تحقیر می کند. در غیر این صورت نوشتن بسیار عالی با هنگ کردن در مورد کلینتون ها. به خوانندگان توصیه می‌کنم این کتاب را در دست بگیرند، آن را با دیدی شک‌آمیز بخوانند، شاید با سبک «فریاد تلویزیونی» آقای استاین که ممکن است با سن و سال و وضعیت متاهل و پدرانه‌اش همراه شده باشد، موافق باشند، اما بعد تشخیص دهند: همانطور که من انجام می دهم، در حالی که ممکن است «لیبرالیسم» بیش از حد و خیلی سریع پیش رفته باشد، اما کلینتون ها زوج شریفی بودند و هستند که لیاقت سرکشی آقای استین را ندارند و ممکن است هنوز چیزهای بیشتری برای دادن به کشورشان و به جهان داشته باشند. .

توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی

I am British. I am 72. I have spent much of my life studying and being involved in British politics, even to the extent this year - 2010 - of standing as a candidate for election to the House of Commons. (I lost big time). I reckon that I know a fair bit about British politics. I have also spent much of my life studying American history and watching American politics. I reckon that I know a fair bit about American history and politics. But I also reckon that, American history and society being much more complex and varied than British history and society, it is bound to be true that the American political scene is more varied and complex. It is in this light that my recent consecutive reading of two books - 'Living History,' by Hillary Rodham Clinton, and 'How I Joined The Vast Right-Wing Conspiracy,' by Harry Stein - was extremely interesting and enlightening. I liked both books, for different reasons, and I give them both five stars. Mrs Clinton has truly lived history - and may well have more history to make - and I readily confess that I admire both her and Mr Clinton. The secret of Bill Clinton's rise to the governorship of Arkansas and then to the presidency seems to me to have been a direct result of his having grown up in the South and, consequently, having an easy and understanding relationship with much of the black community. This, though, is probably part of the reason for some who have had very uneasy relationships with the black community having it in for Bill. We don't - yet - have a large black community in Great Britain and I am opposed to further massive increases in non-white immigration. I am also opposed - in the same way that Harry Stein seems now to be - to 'multi-culturalism.' But America is not Great Britain. America has always been multi-racial and multi-cultural. Bill Clinton, ably aided by his Illinois-born wife who grew up in 'Yankee territory' and initially knew less of the South, has always been able to deal easily with the multitude of races and the multitude of cultures that make up the United States of America and, whilst I rail against my country changing too much and too rapidly, the former president and the former 'First Lady' found friends and supporters right across the racial and cultural ranges in their great country. My wife and I felt this to our very beings on the brief occasions that we met the campaigning Clintons and on the day of President Clinton's first inauguration in 1993. We rejoiced then with many other races and cultures and it is worth remembering that Bill followed one of the Bush presidents and, in turn, was followed by the other Bush president. Does anyone in either of our great countries seriously suggest that either Bush was superior to Bill Clinton? I think not. Hillary Rodham Clinton was convinced that a 'vast right-wing conspiracy' was out to get her and her husband. The evidence that she produces is extremely convincing and it is well that it is clearly documented. I am convinced that the conspiracy was initiated and motivated by and through the ancient but understandable animosities of Arkansas, a beautiful state with a divided and troubled history. I am also convinced that the American people, through their representatives and through successive polls, delivered verdicts on Bill and Hillary Clinton that enabled both to continue to serve their country whilst holding to higher political policies and standards than their critics of 'the Right' could ever contrive. It has also been amusing to re-read reports of the immoral imbroglios of some of their principal and most vocal critics. Nobody is perfect, but Bill and Hillary Clinton are better people than I or their principal critics are. I salute both of them and I commend whole-heartedly Mrs Clinton's excellent and well-written book. However, I have always been on 'the Right' in British politics. I was an admirer of Margaret Thatcher (and President Ronald Reagan) and, because I have been and am one of those who shout at the TV when too much left-wing liberalism appears on the screen, I can understand the rage that such as Harry Stein exhibits in his later books. I was never a political Liberal: Mr Stein was. It is clear that Mr Stein is now, like me, one of those who shout at the TV. He does more than shout: he writes well, too. I wonder if one or both of the following factors have played a part in Mr Stein's 'conversion' from 'Liberal' to 'TV shouter.' First, he has aged. According to wikipedia he was born in 1948. That makes his age about 62. I started shouting at the TV when I was about 62. Second, Harry Stein married well. (In fact he married Priscilla Turner, a distant cousin of my wife). He has children (who are also, therefore, my wife's distant cousins). He has responsibilities. A lot of former 'Liberal' men with nice wives, children and responsibilities become right-wing or 'TV shouters' or both. I understand all this. What I cannot understand is Mr Stein's vitriolic diatribe against the Clintons. This diatribe suffuses the whole of his book. If one believes, as I do, that a 'vast right-wing conspiracy' was out to get Hillary and Bill Clinton and, if one acknowledges, as I do, that the conspiracy was flawed and failed, then Mr Stein demeans himself and his otherwise excellent writing by harping on about the Clintons. I would advise readers to get hold of this book, to read it with a sceptical eye, to agree, perhaps with Mr Stein's 'TV shouting' style that may have come with his age and his married and fatherly state, but then to recognise, as I do, that, whilst 'liberalism' may have gone too far and too fast, the Clintons were and are an honourable couple who don't deserve Mr Stein's vitriol and who may yet have more to give to their country and to the world.

نظرات کاربران

کتاب های تصادفی

دانلود کتاب Grundlagen der Baubetriebslehre 1. Baubetriebswirtschaft

دانلود کتاب Assessment and therapy: specialty articles from the Encyclopedia of mental health

دانلود کتاب Human Rights: India and the West

دانلود کتاب India's Public Health Care Delivery: Policies for Universal Health Care

دانلود کتاب SONY KV-32LS60K