Live Fast, Love Hard: The Faron Young Story

به عنوان یکی از شناخته شده ترین تونکرهای هونکی که در پی مرگ هنک ویلیامز ظاهر شد، فارون یانگ بیش از چهار دهه در صحنه موسیقی نشویل حضور محبوبی داشت. The Singing Sheriff مجموعه ای از ده آهنگ برتر را تولید کرد، بیش از هشتاد آهنگ را در نمودارهای موسیقی کانتری قرار داد و نشریه طولانی مدت موسیقی کانتری Music City News را در سال 1963 تأسیس کرد. او به نسل جدیدی از ترانه سراها و نوازندگان با استعداد که شامل ویلی نلسون و بیل اندرسون بودند کمک کرد و آنها را تشویق کرد. در سال 2000، چهار سال پس از مرگ نابهنگامش، فارون به تالار مشاهیر موسیقی کانتری معرفی شد.

ارائه اولین تصویر دقیق از این ستاره سرزنده و غیرقابل پیش بینی موسیقی کانتری، دایان دیکمن به طرز ماهرانه ای از مصاحبه های گسترده با خانواده یانگ، اعضای گروه و همکارانش استفاده می کند. روایت دیکمن با تحقیق بی‌نقص، حکایت‌هایی از لوئیزیانا هایرید و دیگر برنامه‌های رادیویی قدیمی را با همکاران تجاری یانگ، از جمله رالف امری، می‌بافد. نگاه درونی منحصر به فرد او به حرفه یانگ به درک صنعت سرگرمی موسیقی کشور در حال رشد در طول سال های کلیدی از 1950 تا 1980 می افزاید، زمانی که موسیقی فراتر از ریشه های اصلی روستایی خود گسترش یافت و به یک شرکت ملی (در نهایت، بین المللی) شکوفا شد. دایکمن با تکرار توانایی مشخص یانگ در سرگرم کردن و غافلگیر کردن طرفداران، گزارشی از حرفه عمومی خود را با تصویری آشکار و صمیمی از زندگی شخصی خود ترکیب می کند.

As one of the best-known honky tonkers to appear in the wake of Hank Williams’s death, Faron Young was a popular presence on Nashville’s music scene for more than four decades. The Singing Sheriff produced a string of Top Ten hits, placed over eighty songs on the country music charts, and founded the long-running country music periodical Music City News in 1963. Flamboyant, impulsive, and generous, he helped and encouraged a new generation of talented songwriter-performers that included Willie Nelson and Bill Anderson. In 2000, four years after his untimely death, Faron was inducted into the Country Music Hall of Fame.

Presenting the first detailed portrayal of this lively and unpredictable country music star, Diane Diekman masterfully draws on extensive interviews with Young’s family, band members, and colleagues. Impeccably researched, Diekman’s narrative also weaves anecdotes from Louisiana Hayride and other old radio shows with ones from Young’s business associates, including Ralph Emery. Her unique insider’s look into Young’s career adds to an understanding of the burgeoning country music entertainment industry during the key years from 1950 to 1980, when the music expanded beyond its original rural roots and blossomed into a national (ultimately, international) enterprise. Echoing Young’s characteristic ability to entertain and surprise fans, Diekman combines an account of his public career with a revealing, intimate portrait of his personal life.