Literature, Pedagogy, and Curriculum in Secondary Education: Examples from France

این کتاب در مورد اهمیت مطالعات ادبیات با استفاده از بحث تاریخی بین رشته‌های بی‌علاقه («هنر برای هنر») و رشته‌های سودمند یا سازنده بحث می‌کند. با توجه به استدلال سنتی مبنی بر اینکه ادبیات یک منبع معنوی منحصر به فرد است، و همچنین این تفکر سودمند که آموزش ادبی مهارت‌هایی را ارتقا می‌دهد که با اقتصاد پسا صنعتی مرتبط هستند، گینی پیشنهاد می‌کند که آموزش ادبی باید دسترسی متقابل بین کلاس درس و دنیای خارج را امکان‌پذیر سازد. باید تشخیص دهد که هر انسانی از طریق یک فرآیند فعال خواندن و نوشتن ادبی، به جای مصرف کننده، تولیدکننده آگاه فرهنگ است. گینی با استفاده از تاریخ اصلاحات برنامه درسی فرانسه به عنوان مطالعه موردی برای تحلیل خود، تعریف مجدد زمینه ای از ارزش اجتماعی ادبیات را ارائه می دهد.

This book argues for the importance of literature studies using the historical debate between the disinterested disciplines (“art for art’s sake”) and utilitarian or productive disciplines. Foregoing the traditional argument that literature is a unique spiritual resource, as well as the utilitarian thought that literary pedagogy promotes skills that are relevant to a post-industrial economy, Guiney suggests that literary pedagogy must enable mutual access between the classroom and the outside world. It must recognize the need for every human being to become a conscious producer of culture rather than a consumer, through an active process of literary reading and writing. Using the history of French curricular reforms as a case study for his analysis, Guiney provides a contextualized redefinition of literature’s social value.