Literature and Cartography: Theories, Histories, Genres

رابطه متون و نقشه‌ها و قابلیت نگاشت ادبیات، از هومر تا هوئلبک بررسی شده است.

نویسندگان ادبی مکرراً عناصر نقشه‌کشی را به زمین می‌آورند. فضای تخیلی، برای تجسم سایت ها، و کمک به خوانندگان برای درک نقش خود در دنیای تخیلی متن. امروزه، همگرایی نقشه‌های دیجیتال و جهانی‌سازی باعث چرخش نقشه‌برداری در ادبیات شده است. این کتاب دانشمندان برجسته را گرد هم می‌آورد تا رابطه ادبیات و نقشه‌برداری را بررسی کنند. این نقشه که سخاوتمندانه با نقشه‌ها و تجسم‌های تمام رنگی نشان داده شده است، اولین نمای کلی نظام‌مند از رویکردی نوظهور برای مطالعه ادبیات را ارائه می‌دهد.

نقشه ادبی صرفاً یک راهنمای گویا نیست، بلکه مجموعه‌ای از روابط و تنش‌ها را نشان می‌دهد. که سوالاتی در مورد بازنمایی، داستان و فضا ایجاد می کند. آیا ادبیات حتی قابل ترسیم است؟ در کاوش مؤلفه‌های نقشه‌نگاری ادبیات، مشارکت‌کنندگان نه تنها نظریه ادبی را بر روی نقشه آورده‌اند، بلکه واژگان و دیدگاه‌های مطالعات ادبی را با اصطلاحات نقشه‌نگاری غنی‌تر کرده‌اند. آنها پس از ایجاد زمینه نظری و روش شناختی، تحولات مهمی را در تاریخ کارتوگرافی ادبی با در نظر گرفتن موضوعاتی از جمله هومر و جویس، گوته و بازنمایی طبیعت و نقشه نگاری های آفریقایی دنبال می کنند. در نهایت، آنها ژانرهای نقشه‌کشی را در نظر می‌گیرند که پیوندهای گسترده‌تر بین متون و نقشه‌ها را آشکار می‌کنند، ژانرهای نقشه ادبی در ادبیات آمریکا و همزیستی تصویر و متن در نقشه‌های اولیه را مورد بحث قرار می‌دهند. زمانی که آرمان های نقشه برداری از دانش واقعی پیشی گرفت، نقشه سازان به داستان های متنی روی آوردند.

مشارکت کنندگان
ژان مارک بس، برونو بوستیلز، پاتریک ام. بری، مارتین بروکنر، تام کانلی، یورگ دون، آندرس انگبرگ-پدرسن، جان کی نویس، ریکاردو پادرون، باربارا پیاتی، سیمون پینت، کلارا رولند، الیور سیمونز، رابرت استاکهامر، دومینیک توماس، بورکهارت ولف

The relationship of texts and maps, and the mappability of literature, examined from Homer to Houellebecq.

Literary authors have frequently called on elements of cartography to ground fictional space, to visualize sites, and to help readers get their bearings in the imaginative world of the text. Today, the convergence of digital mapping and globalization has spurred a cartographic turn in literature. This book gathers leading scholars to consider the relationship of literature and cartography. Generously illustrated with full-color maps and visualizations, it offers the first systematic overview of an emerging approach to the study of literature.

The literary map is not merely an illustrative guide but represents a set of relations and tensions that raise questions about representation, fiction, and space. Is literature even mappable? In exploring the cartographic components of literature, the contributors have not only brought literary theory to bear on the map but have also enriched the vocabulary and perspectives of literary studies with cartographic terms. After establishing the theoretical and methodological terrain, they trace important developments in the history of literary cartography, considering topics that include Homer and Joyce, Goethe and the representation of nature, and African cartographies. Finally, they consider cartographic genres that reveal the broader connections between texts and maps, discussing literary map genres in American literature and the coexistence of image and text in early maps. When cartographic aspirations outstripped factual knowledge, mapmakers turned to textual fictions.

Contributors
Jean-Marc Besse, Bruno Bosteels, Patrick M. Bray, Martin Brückner, Tom Conley, Jörg Dünne, Anders Engberg-Pedersen, John K. Noyes, Ricardo Padrón, Barbara Piatti, Simone Pinet, Clara Rowland, Oliver Simons, Robert Stockhammer, Dominic Thomas, Burkhardt Wolf