دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Literary Influence in Medieval Literature: Chaucer and the "Roman de la Rose"
دانلود کتاب تأثیر ادبی در ادبیات قرون وسطی: چاسر و «رومن د لا رز»
مشخصات کتاب
Literary Influence in Medieval Literature: Chaucer and the "Roman de la Rose"
ویرایش:
نویسندگان: Steven Alan Wright
سری:
ناشر: Indiana University
سال نشر: 1986
تعداد صفحات: 282
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 10 مگابایت
قیمت کتاب (تومان) : 48,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Literary Influence in Medieval Literature: Chaucer and the "Roman de la Rose" به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تأثیر ادبی در ادبیات قرون وسطی: چاسر و «رومن د لا رز» نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب تأثیر ادبی در ادبیات قرون وسطی: چاسر و «رومن د لا رز»
ثابت شده است که تأثیر ادبی پدیده‌ای است که تعریف یا ردیابی آن دشوار است، به‌ویژه در ادبیات قرون وسطی به دلیل عادت‌های ترکیبی که آن را ایجاد کرده است. این مطالعه به دنبال گسترش درک ما از تأثیر ادبی است تا کمتر به وام‌گیری‌های کلامی وابسته باشد. تنها مطالعه عمده در مورد استفاده چاسر از روم د لا رز هرگز فراتر از پژواک های تحت اللفظی پیش نمی رود. تصور گسترده‌تر از تأثیر ادبی - به‌ویژه توجه دقیق‌تر به وام‌گیری ابزارهای ادبی - به ما این امکان را می‌دهد تا به شیوه‌ای پیچیده‌تر توصیف کنیم که شاعران قرون وسطایی چگونه آثاری را که در اختیار داشتند می‌خواندند و از آنها استفاده می‌کردند. مطالعه استقبال ادبی اخیراً ایده‌های «قطع سخنرانی» (غارت برای جزئیات تکه تکه) و «vue globale» (درکی جامع از کل) را در بحث روش‌هایی که نویسندگان قرون وسطی از متون استفاده می‌کردند، معرفی کرده است. و این ایده‌ها باید به ما کمک کنند تا از پژواک‌های سطحی در ردیابی نفوذ فراتر برویم. شاعران، طبیعتاً، فقط می توانند چیزی را وام بگیرند که قادر به وام گرفتن هستند: در Pelerinage de Vie Humaine، دگویل ویل به شدت از رومی وام گرفته است، به ویژه از تمثیل درباری بخش اول، اما توانایی خود را برای جذب تکنیک های ادبی ژان دو مون. بخشی از روم بسیار محدودتر بود. روایت سنتی «دوره فرانسوی» شوسر ما را از این که ببینیم چاسر، حتی در اوایل کارش، شیوه‌های ژان دو مون را برای اظهار نظر درباره تمثیل درباری گیوم دو لوری درک می‌کرد، دلسرد کرده است. در کتاب دوشس، چاسر به همان روشی که ژان با گیوم دو ماشو رفتار کرده بود، نقش‌های ماشو را بازسازی کرد. ژان دو مون همچنین بسیاری از آنچه را که در داستان‌های کانتربری کمتر ملموس و ضروری است، به ویژه در لحن و برخورد داستان‌ها با قراردادهای تمثیلی به چاسر ارائه کرد. تأثیر رومی بر داستان Squire's Tale، Merchant's Tale، Apardoner's Tale و Nun's Priest توانایی Chaucer را در جدا کردن فنون رومی از ماهیت آن نشان می دهد.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Literary influence has proved to be a phenomenon difficult to define or trace, particularly in medieval literature because of the habits of composition that produced it. This study seeks to expand our conception of literary influence so that it is less dependent on verbal borrowings. The only major study of Chaucer's use of the Roman de la Rose never proceeds beyond literal echoes. A broader notion of literary influence--especially closer attention to the borrowing of literary devices--would allow us to describe in a more sophisticated way how medieval poets read and used the works at their disposal. The study of literary reception has recently introduced the ideas of "lecture discontinue" (plundering for fragmented details) and "vue globale" (a comprehensive grasp of the whole) into the discussion of the ways that medieval writers used texts, and these ideas should help us get beyond surface echoes in tracing influence. Poets, naturally, can borrow only what they are capable of borrowing: in the Pelerinage de Vie Humaine, Deguileville borrowed heavily from the Roman, particularly from the courtly allegory of the first part, but his capacity to absorb the literary techniques of Jean de Meun's part of the Roman was much more limited. The traditional account of Chaucer's "French period" has discouraged us from seeing that Chaucer, even early in his career, understood Jean de Meun's ways of commenting on Guillaume de Lorris's courtly allegory. In the Book of the Duchess, Chaucer reworked the dits of Machaut in much the same way that Jean had treated Guillaume de Machaut. Jean de Meun also provided Chaucer with much of what is least tangible in and most essential to the Canterbury Tales, particularly in the Tales's tone and treatment of allegorical conventions. The influence of the Roman on the Squire's Tale, Merchant's Tale, Pardoner's Tale, and Nun's Priest's Tale shows Chaucer's capacity to separate the techniques of the Roman from its substance.
