Literary Criticism: A Concise Political History

نقد ادبی مروری مختصر از مطالعات ادبی در دنیای انگلیسی زبان از اوایل قرن بیستم تا کنون ارائه می دهد. جوزف نورث برای تحلیل پارادایم‌های فکری که زیربنای آن‌ها را تشکیل می‌دهند، از پیچیدگی‌های معمول چهره‌ها، مکاتب و جنبش‌ها عقب‌نشینی می‌کند. نتیجه یک گزارش کاملاً جدید از پیشرفت این رشته است، همراه با یک بحث جدی در مورد اینکه آینده سیاسی آن کجاست.

افراد در دپارتمان‌های ادبیات امروزی اغلب تصور می‌کنند که کارشان از نظر سیاسی مترقی است، به‌ویژه زمانی که با گروه‌های دیگر مقایسه می‌شود. آثار منتقدان اوایل و اواسط قرن بیستم. دیدگاه نورث کمتر تشویق کننده است. زیرا وقتی در ارتباط با قوس طولانی‌تر این رشته درک شود، شیوه تاریخ‌گرایانه و زمینه‌گرایانه کنونی در مطالعات ادبی نشان‌دهنده گامی به سمت راست است. از زمان چرخش جهانی به نئولیبرالیسم در اواخر دهه 1970، همه جنبش‌های اصلی در مطالعات ادبی به‌جای مداخله‌گری ماهیت تشخیصی داشته‌اند: محققان تکنیک‌های پیچیده‌ای را برای تحلیل فرهنگ توسعه داده‌اند، اما از تلاش‌های سیستماتیک برای تغییر آن عقب‌نشینی کرده‌اند. از این نظر، پتانسیل سیاسی پژوهش‌های ادبی کنونی با روش‌های انتقادی پیشین، که با وجود تمام خطاهایشان، حداقل تعهد برنامه‌ای به تغییر فرهنگی داشتند، بسیار ضعیف است.

اما نئولیبرالیسم اکنون در بحران است. - بحرانی که فرصت ها و همچنین خطرات را به همراه دارد. نورث استدلال می‌کند که ایجاد یک انتقاد مداخله‌جویانه واقعی یکی از وظایف اصلی امروزی است که چپ‌های این رشته با آن روبرو هستند.

Literary Criticism offers a concise overview of literary studies in the English-speaking world from the early twentieth century to the present. Joseph North steps back from the usual tangle of figures, schools, and movements in order to analyze the intellectual paradigms that underpinned them. The result is a radically new account of the discipline’s development, together with a trenchant argument about where its political future lies.

People in today’s literature departments often assume that their work is politically progressive, especially when compared with the work of early- and mid-twentieth-century critics. North’s view is less cheering. For when understood in relation to the longer arc of the discipline, the current historicist and contextualist mode in literary studies represents a step to the Right. Since the global turn to neoliberalism in the late 1970s, all the major movements within literary studies have been diagnostic rather than interventionist in character: scholars have developed sophisticated techniques for analyzing culture, but they have retreated from systematic attempts to transform it. In this respect, the political potential of current literary scholarship compares poorly with that of earlier critical modes, which, for all their faults, at least had a programmatic commitment to cultural change.

Yet neoliberalism is now in crisis―a crisis that presents opportunities as well as dangers. North argues that the creation of a genuinely interventionist criticism is one of the central tasks facing those on the Left of the discipline today.