دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Sarah Weiss
سری:
ISBN (شابک) : 9067182737, 9789067182737
ناشر: KITLV Press
سال نشر: 2007
تعداد صفحات: 196
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Listening to an Earlier Java: Aesthetics, Gender, and the Music of Wayang in Central Java به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب گوش دادن به Java پیشین: زیبایی شناسی، جنسیت و موسیقی Wayang در جاوه مرکزی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در ویانگ جاوه مرکزی «سبک قدیم»، که هنوز برای بسیاری از اجراکنندگان و نوازندگان عروسکهای سایهای در جاوه امروزه شناخته میشود، دالانگ مرد و همراه زن او تجسمهای جنسیتی از زیباییشناسی هستند که ریشه در جاوا اولیه دارد. تحلیل سبک موسیقی معروف به «سبک زنانه» گریمینگان امکان «بازگو کردن» و بازسازی زیباییشناسی اجرای جاوهای را که میتوان در منابع ادبی از اوایل قرن دوازدهم احساس کرد، فراهم میکند. این مطالعه اولین درمان در مقیاس بزرگ مسائل جنسیتی در موسیقی اندونزی است. این مطالعه با ادغام تجزیه و تحلیل جنسیت و موسیقی با تحلیل زیباییشناسی، این مطالعه از هم افزایی موسیقی بین عروسکباز و همنواز زن او، راههایی را توصیف میکند که در آن تغییر ساختارهای جنسیتی به شکلدهی و تغییر شیوه اجرای تئاتر و موسیقی جاوه مرکزی کمک کرده است و در عین حال نور جدیدی را پرتاب میکند. در مورد تاریخ روابط و فرهنگ جنسیتی جاوه، و همچنین در مورد زیبایی شناسی تئاتر سایه-عروسکی جاوا مرکزی.
In "old-style" Central Javanese wayang, still known to many shadow-puppet performers and musicians in Java today, the male dhalang and his female accompanist are gendered embodiments of an aesthetic that has its origins in early Java. Analysis of the musical style known as "female style" grimingan makes it possible to "listen back" to and reconstruct aesthetics for Javanese performance that can be felt in literary sources as early as the twelfth century. This study is the first large-scale treatment of gender issues in Indonesian music. Integrating the analysis of gender and music with that of aesthetics, this study of the musical synergy between the puppeteer and his female accompanist describes the ways in which shifting gender constructions have helped to shape and change Central Javanese music and theatre performance practice while throwing new light on the history of Javanese gender relations and culture, as well as on the aesthetics of Central Java shadow-puppet theatre.