Linguistics and Literacy

دانشگاه ویلیام فراولی دلاور چندین سال پیش، نوعی آزمایش انحرافی انجام دادم. من به چند تن از همکاران زبان شناس، نظر زیر را که واکر پرسی (در پیام در بطری) ارائه کرده بود نشان دادم: زبان مشکل بسیار مهمی است که تنها به عهده زبان شناسان گذاشته شود. پاسخ زبان شناسان به طرز عجیبی قابل پیش بینی بود: "پرسی چه می داند؟ او یک مزدور خارجی، یک رمان نویس، یک روانپزشک است! چگونه می تواند چنین چیزی بگوید؟" حالا باید دانست که زبان شناسانی که چنین چیزهایی را در پاسخ آنها پیروان سرسخت رواج زبانی بودند: عبور از رشته ها به دلخواه به خاطر توضیح --- هر توضیحی. دست کم عجیب بود: همان افرادی که با او موافق بودند، پرسی را نفرین کردند! خوشبختانه، مقالات این کتاب، هر چند اساساً بین رشته‌ای هستند، اما طعمه ریاکاری که در بالا توضیح داده شد نمی‌شوند. مقاله ها (از سومین سمپوزیوم مطالعات زبان دلاور) به مسئله سواد می پردازند -- یک مشکل زبانی بسیار مهم است که فقط به زبان شناسان واگذار شود -- اما بسیاری از نویسندگان اصلاً زبان شناس نیستند و کسانی که زبان شناس هستند مراقب بود که فراتر از انحصارطلبی یک رشته را ببیند. مقالات بعدی توسط روانشناسان، زبان شناسان، انسان شناسان، دانشمندان کامپیوتر و معلمان زبان نوشته شده است تا مشکل چگونگی توسعه، درک و تولید اطلاعات گسترده (گفتمان ها و متون) توسط انسان ها را توضیح دهد.

William Frawley University of Delaware Several years ago, I performed a kind of perverse experiment. I showed, to several linguistic colleagues, the following comment made by Walker Percy (in The Message in the Bottle): language is too important a problem to be left only to linguists. The linguists' responses were peculiarly predictable: "What does Percy know? He's a mercenary outsider, a novelist, a psychiatrist! How can he say something like that?" Now, it should be known that the linguists who said such things in response were ardent followers of the linguistic vogue: to cross disciplines at whim for the sake of explanation---any explanation. It was odd, to say the least: Percy was damned by the very people who agreed with him! Fortunately, the papers in this book, though radically interdisciplinary, do not fall prey to the kind of hypocrisy described above. The papers (from the Third Delaware Symposium on Language Studies) address the question of literacy---a linguistic problem too important to be left only to linguists--but many of the authors are not linguists at all, and those who are linguists have taken the care to see beyond the parochialism of a single discipline. The subsequent papers have been written by psychologists, linguists, anthropologists, computer scientists, and language teachers to explain the problem of how humans develop, comprehend, and produce extended pieces of informa­ tion (discourses and texts).