Limnology of a Small Malayan River Sungai Gombak

رودخانه ها به عنوان منابع طبیعی اصلی، نه تنها به عنوان منابع آب خانگی، صنعتی و کشاورزی و برق آبی، بلکه برای تولید غذا و به طور فزاینده ای برای تفریح ​​و تبلیغ توریست شناخته می شوند. این آگاهی منجر به افزایش مطالعه لیمنولوژی لوتیک، به ویژه با توجه به توسعه پتانسیل های سیستم های رودخانه ای شده است. نگرانی در مورد زوال جریان‌های آب در نتیجه بهره‌برداری ضعیف از زمین و استفاده از آن‌ها به‌عنوان مخزن رد انسان، تحقیقات در مورد پویایی اساسی محیط رودخانه و جوامع زیستی آن را تحریک کرده است. قبل از انجام هرگونه ارزیابی از اثرات آلودگی، یا پیشنهاد اقدام اصلاحی منطقی، باید دانش دقیق و دقیقی از ویژگی‌های «طبیعی» مسیرهای آب منطقه‌ای به عنوان استاندارد مرجع وجود داشته باشد. این دانش تنها می تواند از بررسی کل منطقه زهکشی به عنوان یک اکوسیستم واحد (E VANS 1956) به جای شرایط خاص در خود رودخانه (ر.ک. SLACK 1955، HYNES 1969) حاصل شود. داده‌های بیوتیک برای هر جریانی اگر با توجه به زمین‌شناسی، هیدروشیمی، کاربری اراضی و چرخه‌های مواد مغذی حوضه‌ای که آن‌ها را به وجود آورده، جدا شوند، ارزش کمی دارند. مطالعه رودخانه‌های بزرگ، پوتاموبیولوژی به معنای I LLIES (1955، 1961 a)، یک حوزه تخصصی تحقیقاتی است که در بسیاری از جنبه‌ها در اکولوژی لنیتی ادغام می‌شود و نمی‌توان آن را در اینجا در نظر گرفت.

Rivers are recognized as major natural resources, not only as sources of domestic, industrial and agricultural water and hydro-electric power, but also for food production and increasingly for recreation and tourist promotion. This awareness has led to increased study of lotic limnology, particularly with respect to the development of the potentials of river systems. The concern over deterioration of watercourses as a result of poor land utilization and their use as repositories for man's rejectamenta has stimulated research into the basic dynamics of the river environment and its biotic communities. Before any assessment of pollution effects can be made, or rational remedial action suggested, there must be a sound, detailed knowledge of the 'natural' characteristics of regional water­ courses as a reference standard. This knowledge can result only from investigating the whole drainage area as a unit ecosystem (E VANS 1956) rather than just the specific conditions in the river itself (cf. SLACK 1955, HYNES 1969). Biotic data for any stream are of little value if divorced from consideration of the geology, hydrochemistry, land use and nutrient cycles of the watershed that generated them. The study of large rivers, potamobiology in the sense of I LLIES (1955, 1961 a), is a specialized area of research merging into lenitic ecology in many aspects and cannot be considered here.