Limbu nous autres and First Person morphology

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Michailovsky Boyd.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 10 
زبان: Nepali-English 
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 172 کیلوبایت 

قیمت کتاب (تومان) : 50,000

شخص و شواهد در زبان های هیمالیا. شماره ویژه زبان شناسی منطقه تبتو-برمن، بالتاسار بیکل (ویرایش)، جلد دوم: 24.1، 2001. - 10 ص. در تعدادی از زبان های کرانتی شرقی فرم‌های فعل برای سناریوهای بیمار اول شخص، در برخی موارد اختیاری، با ساختاری جایگزین شده‌اند که در آن کلمه‌ای برای man نشان‌دهنده بیمار اول شخص است، و شکل فعل فاقد نشانگرهای اول شخص معمول برای نمایه‌سازی مفعول است. این پدیده ریز-منطقه ای توسط ایبرت (1991:86-88؛ 1994:28-29) توصیف شده است و علامت گذاری بیمار اول شخص غیرشخصی نامگذاری شده است. میزان دقیق چنین علامت گذاری، ادغام آن
در ریخت شناسی کلامی، و تکواژهای خاص مورد استفاده از زبانی به زبان دیگر متفاوت است. من این پدیده را در گویش Maiwa-Mewa Khola با اشاره به علامت گذاری شخص اول لیمبو به طور کلی، از جمله برخی شواهد از یادداشت های برایان هاجسون (به مقاله همراه مراجعه کنید) بحث خواهم کرد. در لیمبو از دو تکواژ در این ساخت استفاده می شود: yapmi و napmi. از منابع کاملاً مشخص نیست که آیا اینها در همه لهجه‌ها یک دوتایی تشکیل می‌دهند یا خیر، اما به نظر می‌رسد که این امر در گویش دره‌های مایوا و میوا خولا (MM) که من در سال‌های 1987-1988 بر روی آنها کار میدانی انجام دادم، صادق است. آنها در اینجا متمایز نخواهند شد. کاربرد آنها به دو دسته تقسیم می شود: (1) به عنوان یک شبه مستقل به معنای \"یک شخص، کسی، شخص دیگری\" و (2) به عنوان نشانگر بیمار اول شخص. من با استفاده اول شروع می کنم، که دومی به نظر می رسد یک پسوند دستوری باشد.

Person and evidence in Himalayan languages. Special Issue of Linguistics of the Tibeto-Burman Area, Balthasar Bickel (ed.), Volume II: 24.1, 2001. - 10 p. In a number of Eastern Kiranti languages, verb forms for 1st person patient scenarios have been replaced, in some cases optionally, by a construction in which a word for man represents the 1st person patient, and the verb form lacks the usual 1st person markers to index the object. This micro-areal phenomenon has been described by Ebert (1991:86-88; 1994:28-29) and named impersonal 1st person patient marking. The precise extent of such marking, its integration
into the verbal morphology, and the particular morphemes used vary from language to language. I will discuss this phenomenon in the Maiwa-Mewa Khola dialect, with reference to Limbu 1st person marking in general, including some evidence from the notes of Brian Hodgson (see accompanying article). In Limbu, two morphemes are used in this construction: yapmi and napmi. It is not entirely clear from the sources if these form a doublet in all dialects, but this appears to be the case in the dialect of the Maiwa and Mewa Khola valleys (MM) on which I did fieldwork in 1987-88; they will not be distinguished here. Their uses fall into two categories: (1) as an independent quasironoun meaning ‘a person, someone, someone else’, and (2) as a 1st person patient marker. I will begin with the first use, of which the second appears to be a grammaticalized extension.