Light Absorption of Organic Colorants: Theoretical Treatment and Empirical Rules

اگرچه بیش از 100 سال است که مطالعات روی رنگ‌های مصنوعی انجام شده است، توضیح دقیق آنها به تحقیقات گسترده‌تری نیاز دارد. کشف پلیمرهای جدید، لزوم تامین طیف وسیعی از سایه‌ها و افزایش نیاز به مواد رنگزا با ویژگی‌های پایداری بالا، باعث جستجوی دائمی برای رنگ‌های جدید می‌شود. تحقیقات گسترده روی رنگ ها نیز با کاربردهای مختلف در زمینه حساسیت طیفی و رنگ آمیزی نمونه های بیولوژیکی انجام شد. یکی دیگر از پیشرفت های اخیر مربوط به خواص لیزری برخی از رنگ های آلی است. با این حال، بیشتر پیشرفت‌ها تنها با رویکردهای زمان‌بر و صرفاً تجربی به دست آمد و درک نظری خواص رنگ تنها در ابتدای راه است. رنگ شرط اساسی هر رنگ است. به همین دلیل شیمیدانان آلی و شیمیدانان رنگ برای مدت طولانی به دنبال روابط بین "رنگ و ساختار" مولکولهای رنگ بوده اند. این دانش به عنوان یک کل به عنوان "نظریه رنگ" شناخته می شود. نظریه کلاسیک رنگ حدود 100 سال پیش توسط ویت پایه گذاری شد و 50 سال بعد به طور قابل توجهی توسط دبلیو کونیگ گسترش یافت.

Although studies on synthetic dyes have been performed for more than 100 years, their detailed elucidation requires further extensive research. The discovery of novel high polymers, the necessity of supplying a whole range of shades and increasing require­ ments for dyestuffs of high fastness properties give rise to a permanent search for new dyes. Extensive investigations on dyes were also occasioned by various applications in the field of spectral sensitization and of staining of biological specimens. Another more recent development concerns the lasing properties of some organic dyes. Most of the progress, however, was only achieved by time-consuming, purely empirical approaches and theoretical understanding of the dye properties is only at its very beginnings. The color is the sine qua non of every dye. For this reason organic chemists and color chemists have looked for relations between the "color and constitution" of dye molecules for a long time. This knowlege as a whole is known as "theory of color". The classic theory of color was established abou t 100 years ago by Witt and was signi­ ficantly extended 50 years later by W. Konig.