دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: بودیسم ویرایش: 2nd نویسندگان: Chagdud Tulku Rinpoche سری: ناشر: Padma Publishing سال نشر: 2015 تعداد صفحات: 0 زبان: English فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 174 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Life in Relation to Death به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی در رابطه با مرگ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
این کتاب از زمان انتشار اولیه اش در سال 1987، آرزوی اعلیحضرت چاگدود تولکو رینپوچه را برآورده کرده است که دستورالعمل های مختصر اما عمیقی را در مورد آمادگی برای مرگ ارائه می دهد. از آنجا که این کتاب کوتاه و در دسترس است، توسط طیف وسیعی از مردم خوانده شده است، بسیاری از آنها اظهار داشته اند که این کتابی است که احساس راحتی می کنند به والدین مسن خود یا دوستانی که با بیماری های تهدید کننده زندگی دست و پنجه نرم می کنند، بدهند. مجموعهای غنی از ادبیات در مورد انتقال مرگ اکنون از سوی بوداییان و معلمان سنتهای دیگر، و همچنین از سوی کارگران آسایشگاه، مشاوران، و خاطراتنویسان در دسترس است. زندگی در رابطه با مرگ با عملی بودن توصیه هایش و با نیت قدرتمند و سودمند چاگدود رینپوچه جایگاه خود را در میان این نوشته ها حفظ می کند. انتشار این ویرایش دوم فرصتی برای گنجاندن برخی اطلاعات کاربردی اضافی ایجاد کرد. برای این منظور، اگرچه متن اصلی اساساً بدون تغییر باقی مانده است، چهار پیوست حاوی اسناد نمونه اضافه شده است. اولی یک وکالت نامه بادوام برای مراقبت های بهداشتی، دومی یک وصیت نامه زنده برای درمان حمایتی از زندگی، سومی اظهارات متفرقه مربوط به دو سند قبلی، و چهارمی یک نامه دستورالعمل از یک پزشک بودایی در مورد ترتیبات نهایی است. نظم بخشیدن به امور دنیوی می تواند یک فرآیند معنوی مهم باشد. نوشتن وصیت نامه ما را قادر می سازد به دلبستگی های خود نگاه کنیم و آنها را به سخاوت تبدیل کنیم. پس از نوشتن وصیت نامه، دعای وقف بخوانیم که مال، دارایی، فضیلت و شایستگی ما نه تنها به درد کسانی که مستقیماً آنها را دریافت می کنند، باشد، بلکه باعث سعادت و سعادت همه موجودات در همه عرصه های هستی شود. از طریق نیت مثبت و ایثارگرانه این دعا، ما دامنه سخاوت خود را به شدت افزایش می دهیم. کار بر روی تصمیمات مربوط به درمان حمایت از زندگی به منظور نوشتن وصیت نامه زنده به ما امکان می دهد سناریوهای احتمالی مرگ را تکرار کنیم و آنها را به یک تشخیص قوی از ناپایداری تبدیل کنیم. شفقت ما متوجه کسانی میشود که در کما میمیرند و انتخابهایشان بیان نشده باقی میماند، در صورت نقض ترجیحاتشان درمانده میشوند. هنگامی که دستورالعملهای خود را برای درمان حمایت از زندگی نوشتیم، میتوانیم با احتمالات فرآیند مرگ - از جمله فوریتهای پزشکی یا حالتهای کما - با اطمینان بیشتری روبرو شویم. ما می دانیم که آنچه از دستمان برمی آمد انجام داده ایم، و حتی اگر دستورالعمل های ما دقیقاً رعایت نمی شد، به خاطر عدم آینده نگری خودمان نبود. به همین ترتیب، نوشتن یک دستورالعمل برای ترتیبات نهایی ما، فرصت ویژه ای را فراهم می کند تا عزیزانمان را از تصمیمات دشوار خلاص کنیم و با تدبیر و دلسوزی به غم و اندوه آنها پاسخ دهیم. همانطور که ما به آنچه برای مردن در آرامش نیاز داریم یا آرزو می کنیم فکر می کنیم، همانطور که مراسم تشییع جنازه خود را تصور می کنیم، تمایل مداوم به فاصله گرفتن از مرگ از بین می رود و به اندازه ای ارزشمند از آرامش به دست می آوریم. چاگدود تولکو رینپوچه در سال 1930 در تبت شرقی به دنیا آمد. در چهار سالگی او به عنوان راهبایی چاگدود گونپا، صومعه ای با قرن ها قدمت و یکی از معدود صومعه هایی که از تخریب توسط کمونیست های چینی جان سالم به در برد، شناخته شد. او آموزشهای گستردهای را از بسیاری از لاماهای بزرگ دریافت کرد و به آخرین نسل معلمانی تعلق داشت که در حالی که هنوز در تبت زندگی میکردند، ثروت عظیم آموزهها و روشهای بودایی وجریانا را به ارث برده بودند. او علاقه خاصی به هنرهای مقدس، به طب تبتی داشت، و به خاطر صدای فوق العاده اش معروف بود. در سال 1959 رینپوچه به تبعید رفت و در طی دو دهه بعد به عنوان لاما و پزشک به جامعه تبتی در هند و نپال خدمت کرد. او بهخاطر تواناییاش در شفا شناخته شده بود و افراد زیادی را در تکنیک p’howa، انتقال هوشیاری در لحظه مرگ، آموزش داد. مرور تسلی دهنده و صریح، سخنان او در هر مرحله از زندگی به اندازه زمان آماده شدن برای مرگ حکیمانه و به موقع است. -- NAPRA Review-MBT این کتاب احساس ترس، سرگردانی و سردرگمی را که اغلب با گذار به مرگ همراه است، فرو می نشاند. -- فانوس دریایی درباره نویسنده اعلیحضرت چاگد تولکو رینپوچه، استاد مدیتیشن بسیار مورد احترام، متولد تبت در سال 1930، آموزش های گسترده ای را در مورد ثروت عظیم آموزه ها و روش های بودایی از بسیاری از لاماهای بزرگ دریافت کرد و متعلق به آخرین نسل معلمانی است که در حالی که هنوز چنین آموزش هایی را دیده اند. زندگی در تبت او به مدت بیست سال برای رفاه معنوی و اقتصادی پناهندگان تبتی در هند و نپال کار کرد. در سال 1979 به دعوت چند دانشجو به غرب آمد و از آن زمان تاکنون مراکز زیادی در آمریکای شمالی و جنوبی تأسیس کرده است.
Since its original publication in 1987, this book has fulfilled the wish of His Eminence Chagdud Tulku Rinpoche that it provide brief but profound instructions on preparing for death. Because it is short and accessible, it has been read by a wide range of people, many of whom have commented that it is a book they feel comfortable giving to their elderly parents or to friends who are dealing with life-threatening illnesses. A rich array of literature about the transitions of death is now available from Buddhists and teachers in other traditions, as well as from hospice workers, counselors, and memoir writers. Life in Relation to Death maintains its place among these writings by the practicality of its advice and by the powerful, beneficial intention of Chagdud Rinpoche. The publication of this second edition created an opportunity to include some additional practical information. To that end, although the original text remains essentially unchanged, four appendixes containing sample documents have been added. The first is a Durable Power of Attorney for Health Care, the second a Living Will for life-support treatment, the third miscellaneous statements related to the two preceding documents, and the fourth a letter of instructions from a Buddhist practitioner regarding final arrangements. Putting worldly affairs in order can be an important spiritual process. Writing a will enables us to look at our attachments and transform them into generosity. Having written a will, we should offer a dedication prayer that our wealth, possessions, virtue, and merit not only benefit those who receive them directly, but also enhance the prosperity and happiness of all beings in all realms of existence. Through the positive, selfless intention of this prayer, we increase the scope of our generosity tremendously. Working through the decisions about life-support treatment in order to write a living will allows us to rehearse possible scenarios of dying and transform them into a powerful recognition of impermanence. Our compassion turns to those who die in a coma with their choices left unexpressed, helpless if their preferences are violated. Once we have written our instructions for life-support treatment, we can face the possibilities of the dying process—including medical emergencies or coma states—with greater confidence. We know we have done what we can, and even if our instructions were not followed precisely, it would not be because of our own lack of foresight. Similarly, writing a letter of instructions for our final arrangements affords a special opportunity to relieve our loved ones of difficult decisions and to respond to their sorrow with forethought and compassion. As we think about what we need or would wish in order to die in peace, as we envision our own funeral, the persistent tendency to distance ourselves from death dissipates and we gain an invaluable measure of equanimity. Chagdud Tulku Rinpoche was born in eastern Tibet in 1930. At age four he was recognized as abbot of Chagdud Gonpa, a centuries-old monastery and one of the few that would survive destruction by the Chinese Communists. He received extensive training from many great lamas and belongs to the last generation of teachers to have inherited the vast wealth of Vajrayana Buddhist teachings and methods while still living in Tibet. He had a special affinity for the sacred arts, for Tibetan medicine, and he was renowned for his wonderful chanting voice. In 1959 Rinpoche went into exile and, during the two decades that followed, served the Tibetan community in India and Nepal as lama and physician. He was widely known for his ability to heal, and he trained many people in the technique of p’howa, the transference of consciousness at the moment of death. Review Comforting and forthright, his words are as sage and timely at any stage in life as when preparing to die. -- NAPRA Review-MBT This book quells the overwhelming sense of fear, disorientation, and confusion that so often accompany the transition into death. -- The Beacon About the Author Born in Tibet in 1930, His Eminence, Chagdud Tulku Rinpoche, a highly revered meditation master, received extensive training in the vast wealth of Buddhist teachings and methods from many great lamas and belongs to the last generation of teachers to have received such training while still living in Tibet. For twenty years, he worked for the spiritual and economic welfare of Tibetan refugees in India and Nepal. In 1979, at the invitation of several students, he came to the West and has since established many centers in both North and South America.