دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gianfranco Pasquino
سری:
ISBN (شابک) : 9788851190798
ناشر: UTET
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 521 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Libertà inutile. Profilo ideologico dell'Italia repubblicana به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب آزادی بی فایده مشخصات ایدئولوژیک ایتالیای جمهوری خواه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ایتالیا پس از جان سالم به در بردن از وحشت جنگ جهانی دوم و پایان دراماتیک فاشیسم، جمهوری را انتخاب کرد و به پدران بنیانگذار این کشور دستور داد که پایههای یک دموکراسی جدید و محکم را بنا کنند. آیا ما موفق به ساختن آن شدیم یا نوربرتو بابیو درست میگفت؟ آیا آن آزادی که در خون و مبارزه به دست آمده بود، شاید آزادی بیهوده ای ایجاد کرد؟ هنگامی که جمهوری را انتخاب کرد، مردم ایتالیا که تازه از ویرانه های یک دیکتاتوری و جنگ جهانی بیرون آمده بودند، به مجلس مؤسسان وظیفه ای سخت را سپردند که همه (یا تقریباً همه) در ساختن کشوری بهتر سهیم بودند. اما آیا جمهوری که ظهور کرد این امیدها را برآورده کرد؟ نوربرتو بابیو قبلاً در نمایه ایدئولوژیک بنیادین قرن بیستم ایتالیا از خود پرسیده بود، اما در آستانه سال 1968 متوقف شد، و جانفرانکو پاسکوینو امروز از خود می پرسد، میراث فیلسوف بزرگ تورینی را جمع آوری می کند و تلاش می کند تا بازتابی را راه اندازی کند که مدیریت کند. برای درک مسیر پر دست انداز تاریخ در حال تغییر و ناآرام جمهوری مان. با شروع از مبانی مشروطه، پاسکوینو زمین لغزش ها، حالات و تضادهای فرهنگی را که از دهه به دهه، سراسر ملت را درنوردیده و قهرمانان آن را درگیر کرده است، به تصویر می کشد. بنابراین ما خود را در تضادهای سه فرهنگ سیاسی بزرگ قرن بیستم غوطه ور می کنیم: لیبرالیسم، بنیادی در دوران مقاومت و کاهش یافته در بازسازی پس از جنگ. کمونیسم، در داخل از بحث میان میل به اصلاح طلبی پارلمانی و انگیزه های نیمه انقلابی، در سال های داغ اعتراضات خیابانی از هم گسسته شده است. منطقه دموکرات مسیحی، تحت فشار بیش از حد قدرت سیاسی، اقتصادی و اجتماعی انباشته شده بدون کنترل، تا زمان رویارویی تانگنتوپلی. و سپس دوباره تغییرات فصول اخیر: شخصی سازی سیاست مورد حمایت برلوسکونی و ظهور فرهنگ های جدیدی که به ضد سیاست و پوپولیسم چشمک می زند. تصویری که نمایان میشود زندگینامه بیسابقهای از ملت است: کشوری با احساسات ایدئولوژیک و تضادهای عظیم، که در آن ثروت رهبران یک فصل دوام میآورد. و سپس با مرور تأملات پارتو، کالاماندری، گرامشی، سارتوری، شک پاسکوینو شکل میگیرد: آیا دموکراسی ایتالیا وعدههای قانون اساسی خود را نادیده گرفته است؟ آیا این آزادی که با این همه تلاش فتح شد، شاید یک آزادی بی فایده بود؟
Sopravvissuta agli orrori della seconda guerra mondiale e alla drammatica fine del fascismo, l’Italia scelse la repubblica, dando mandato ai padri costituenti di porre le fondamenta di una nuova, solida democrazia. Siamo poi riusciti a costruirla, oppure aveva ragione Norberto Bobbio? Quella Liberazione ottenuta nel sangue e nella lotta ha generato forse una libertà inutile? Quando scelse la repubblica, il popolo italiano, appena uscito dalle rovine di una dittatura e di una guerra mondiale, affidò all’Assemblea costituente l’impegnativo compito, condiviso da tutti (o quasi), di costruire un paese migliore. Ma la repubblica che ne è uscita è stata all’altezza di quelle speranze? Se lo chiedeva già Norberto Bobbio nel suo fondamentale Profilo ideologico del Novecento italiano, fermandosi però sulle soglie del 1968, e se lo chiede oggi Gianfranco Pasquino, raccogliendo l’eredità del grande filosofo torinese e provando a impostare nuovamente una riflessione che riesca a cogliere l’accidentato percorso della nostra mutevole e inquieta storia repubblicana. A partire dalle fondamenta costituzionali, Pasquino sismografa gli smottamenti culturali, gli umori e i contrasti che, di decennio in decennio, hanno attraversato la nazione e coinvolto i suoi protagonisti. Così ci immergiamo nelle contraddizioni delle tre grandi culture politiche del Novecento: il liberalismo, fondamentale durante la Resistenza e sminuito nella ricostruzione del dopoguerra; il comunismo, lacerato all’interno dal dibattito fra i desideri di riformismo parlamentare e le pulsioni semirivoluzionarie, negli anni caldi delle contestazioni di piazza; l’area democristiana, appesantita dal troppo potere politico, economico e sociale accumulato senza controlli, fino alla resa dei conti di Tangentopoli. E poi ancora i mutamenti delle stagioni recenti: la personalizzazione della politica propiziata dal berlusconismo e l’affermarsi di nuove culture che strizzano l’occhio all’antipolitica e al populismo. Il quadro che ne viene fuori è un’inedita biografia della nazione: un paese di passioni ideologiche ed enormi contraddizioni, in cui le fortune dei leader durano il tempo di una stagione. E allora, attraversando le riflessioni di Pareto, Calamandrei, Gramsci, Sartori, prende forma il dubbio di Pasquino: la democrazia italiana ha disatteso le promesse costituzionali? Quella conquistata con tanta fatica è stata forse una Libertà inutile?