Liberal White Supremacy: How Progressives Silence Racial and Class Oppression

در برتری سفید لیبرال، انجی بیمن استدلال می‌کند که برتری سفیدپوستان نه تنها توسط محافظه‌کاران راست‌گرا یا متعصب‌های نژادپرستانه بی‌سواد طبقه‌ی کارگر حفظ می‌شود. توسط مترقیانی که از ایدئولوژی لیبرال کوررنگی، نژادپرستی گریزان و نخبه گرایی طبقاتی عمل می کنند. این تمایز بینشی در مورد اختلافات بین مترقیان در سطح محلی، در سازمان های اجتماعی و در سطح ملی در حزب دمکرات ارائه می دهد. بیمن با تمایز بین رویکردهای لیبرال و رادیکال به نژادپرستی، ستم طبقاتی، سرمایه‌داری و تاکتیک‌های جنبش اجتماعی، نشان می‌دهد که چگونه مترقی‌ها همچنان توسط ایدئولوژی لیبرال محدود می‌شوند و به جای برچیدن برتری سفیدپوستان، همه در حالی که ادعا می‌کنند ضد نژادپرستی هستند، ادامه می‌دهند. br>او این فرآیند خودخواهانه را به عنوان «برتری سفید پوستان لیبرال» مفهوم می‌کند، تمایل آمریکایی‌های اروپایی لیبرال برای قرار دادن دائمی خود در موقعیت اخلاقی برتر به‌گونه‌ای که نابرابری را تقویت کند. بیمن آنچه را که رویکردهای متقاطع کنش محور و نژادپرستی می نامد را به عنوان جایگزینی برای استراتژی های سازمانی مترقی پیش می برد که یا نژادپرستی را به نفع رویکرد طبقه محوری کم رنگ می کنند یا رویکردی گفتگو محور به نژادپرستی را بدون ایجاد اقدامات صریح برای به چالش کشیدن آن اتخاذ می کنند. /span>

In Liberal White Supremacy, Angie Beeman argues that white supremacy is maintained not only by right-wing conservatives or stereotypically uneducated working-class racial bigots but also by progressives who operate from a liberal ideology of color-blindness, racism-evasiveness, and class elitism. This distinction provides insight on divisions among progressives at the local level, in community organizations, and at the national level, in the Democratic Party. By distinguishing between liberal and radical approaches to racism, class oppression, capitalism, and social movement tactics, Beeman shows how progressives continue to be limited by liberal ideology and perpetuate rather than dismantle white supremacy, all while claiming to be antiracist.

She conceptualizes this self-serving process as “liberal white supremacy,” the tendency for liberal European Americans to constantly place themselves in the superior moral position in a way that reinforces inequality. Beeman advances what she calls action-oriented and racism-centered intersectional approaches as alternatives to progressive organizational strategies that either downplay racism in favor of a class-centered approach or take a talk-centered approach to racism without developing explicit actions to challenge it.