دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Rita Koganzon
سری:
ISBN (شابک) : 2021933261, 0197568807
ناشر: Oxford University Press
سال نشر: 2021
تعداد صفحات: [226]
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Liberal States, Authoritarian Families: Childhood and Education in Early Modern Thought به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کشورهای لیبرال، خانواده های اقتدارگرا: دوران کودکی و آموزش در اندیشه مدرن اولیه نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
کودکان یک معضل دیرینه برای لیبرالیسم ایجاد کرده اند. اقتدار بزرگسالان بر کودکان همیشه به سختی با مقدمات اساسا ضد استبدادی لیبرالیسم روبرو بوده است. اما از آنجایی که رژیم های لیبرال به شدت به آموزش متکی هستند، یافتن راهی برای تطبیق اختیارات بزرگسالان با آزادی طبیعی کودکان ضروری است. منطق پشت تربيت و توصيه آموزشي ضد قدرت، منطق همخواني است. برای تشکیل شهروندان خوب یک لیبرال دموکراسی، خانواده ها و مدارس باید شبیه دموکراسی های مینیاتوری و محافظت شده باشند تا کودکان بتوانند آزادی و برابری را در یک محیط کم خطر تمرین کنند. این نوع تطابق بین خانواده و دولت ریشه های فلسفی بسیار قدیمی دارد، که ابتدا در اندیشه یونان باستان و مسیحیت ظاهر شد و در قرن هفدهم دوباره به شکل مدرن خود ظاهر شد. در کشورهای لیبرال، خانوادههای اقتدارگرا، ریتا کوگانزون این انگیزه را رد میکند و نشان میدهد که این انگیزه مبتنی بر سوء تفاهم و غفلت از استدلالهای لیبرالهای اولیه - بهویژه جان لاک و ژان ژاک روسو - درباره نوع تربیت و آموزش رژیمهای لیبرال است. کوگانزون نشان میدهد که نه تنها لیبرالهای اولیه به طور قاطع امکان تطابق بین اقتدار آموزشی و سیاسی را انکار میکردند، بلکه به طور متناقض از والدین و معلمان خواستند که از اختیارات شخصی گستردهای بر کودکان استفاده کنند، در حالی که مشروعیت چنین اقتداری را بر بزرگسالان در سیاست انکار میکردند. در حالی که نظریهپردازان معاصر استدلال میکنند که خانواده باید دموکراتیزه شود تا آرمانهای برابریخواهانه دولت لیبرال را منعکس کند، این کتاب استدلال میکند که میل برای «تطابق» بین اقتدار خانوادگی و دولتی در اصل منشأ غیر لیبرال بوده و توسط نظریهپردازان حاکمیت مطلق مطرح شده است. بودین و هابز. لیبرال های اولیه با الگوبرداری از خانواده بر اساس دولت، حتی بر اساس یک دولت دموکراتیک و برابری خواه مخالف بودند، زیرا آنها خانواده «استبدادی» را به عنوان پشتوانه آموزشی ضروری برای کودکان در برابر اشکال جدید مد روز استبداد اجتماعی که دولت های لیبرال و تجاری ایجاد می کردند، می دانستند. . برخلاف مقامات قدیم، این نیروها ممکن است بدن و اموال ما را به حال خود رها کنند، اما با ظرافت و زور به درک ما شکل می دهند و ما را در معرض ظلم جدیدی از افکار عمومی قرار می دهند. کوگانزون دریافته است که نوشتههای آموزشی لیبرالهای اولیه، بینش اصلاحی مهمی را برای لیبرالیسم مدرن آشکار میسازد: اقتدار دشمن آزادی نیست، بلکه یک پیشنیاز ضروری برای آن است.
Children have posed a longstanding dilemma for liberalism. The authority of adults over children has always been difficult to square with liberalism's foundationally anti-authoritarian premises. But since liberal regimes rely heavily on education, finding a way to square adult authority with children's natural liberty is essential. The logic behind anti-authority childrearing and educational advice is that of congruence; to form good citizens of a liberal democracy, families and schools should resemble miniature, protected democracies so that children can practice liberty and equality in a low-risk environment. This kind of congruence between family and state has very old philosophical roots, surfacing first in ancient Greek and Christian thought and re-emerging in its modern form in the seventeenth century. In Liberal States, Authoritarian Families, Rita Koganzon rejects this impulse, demonstrating that it rests on misunderstanding and neglect of the arguments of early liberals--specifically John Locke and Jean-Jacques Rousseau--about what kind of upbringing and education liberal regimes require. Koganzon shows that not only did early liberals emphatically deny the possibility of congruence between pedagogical and political authority, but they counterintuitively demanded that parents and teachers exercise extensive personal authority over children, while denying the legitimacy of such authority over adults in politics. While contemporary theorists argue that the family should be democratized to reflect the egalitarian ideals of the liberal state, this book argues that the desire for "congruence" between familial and state authority was originally illiberal in origin, advanced by theorists of absolute sovereignty like Bodin and Hobbes. Early liberals opposed modelling the family on the state, even on a democratic, egalitarian state, because they viewed the "authoritarian" family as a necessary educational buttress for children against the new fashionable forms of social tyranny that liberal, commercial states would develop. Unlike the old authorities, these forces might leave our bodies and properties alone, but they would subtly and forcefully shape our understandings, subjecting us to a new tyranny of public opinion. Koganzon finds that the educational writings of early liberals reveal an important corrective insight for modern liberalism: authority is not the enemy of liberty, but a necessary prerequisite for it.