دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Michel Foucault
سری:
ISBN (شابک) : 2020860244, 9782020860246
ناشر: Seuil
سال نشر: 0
تعداد صفحات: 167
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 12 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Leçons sur la volonté de savoir به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب درس هایی درباره اراده به دانستن نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در اینجا رونوشت دوره های سال اولی است که میشل فوکو در کالج دو فرانس تدریس کرده است. انتشار آن تاریخ مهمی در «پذیرایی» از فوکوالت است، تاریخی که پس از آن دیگر نمی توان فوکو را مانند قبل خواند. در این دورهها ما وحدت عمیق پروژه را کشف کردیم که از «Divisar y puntar» (1975) - اثری که مضامین قدرت و هنجار بر آن غالب است - تا «استفاده از لذتها» و «بیقراری خود» میرود. 1984 ) - اختصاص به اخلاق ذهنیت -. این «Leçons sur la volonté de savoir» به ما یادآوری میکند که آثار فوکو همیشه یک هدف داشته است: حقیقت. «تفرقه بینداز و مجازات کن» جستوجو درباره نقش اشکال قانونی در شکلگیری عمل گفتن حقیقت را میبندد که منشأ آن را اینجا مییابیم. حقیقت در کشمکش ها، در رقابت ادعاهایی زاده می شود که امکان کشف حق و باطل را در آیین های فرآیندهای قضایی پیدا می کند. در بطن یونان باستان، اشکال مختلف حقوقی جانشین یکدیگر میشوند و با هم مقابله میکنند، راههای مختلف افشای حق و باطل، که به زودی شکایات سوفسطاییان و فیلسوفان در آن ثبت میشود. سوفوکل در «ادیپ شاه» قدرت راههای راستگویی را صحنهسازی میکند: قدرت را به همان شکلی که آن را حذف میکنند نهادینه میکنند. در مقابل فروید، که «ادیپ» را درام یک میل جنسی وصف ناپذیر می سازد، فوکوالت نشان می دهد که تراژدی پیوندهای حقیقت، قدرت و قانون را بیان می کند. داستان حقیقت، داستان تراژدی است. میشل فوکو فراتر از ایرنیسم ارسطو، که اراده به حقیقت را در میل به دانش قرار می داد، بینش تراژیک حقیقت را که نیچه افتتاح کرده بود، عمیق تر می کند، و او آن را از گفت و گوی زیرزمینی با دلوز در مورد خوانش هایدگری آغاز می کند. پس از این کتاب چه کسی جرات دارد از فوکوی شکاک صحبت کند؟
He aquí la transcripción de los cursos del primer año que Michel Foucault impartió en el Collège de France. Su publicación marca una fecha importante en la "recepción" de Foucualt, una fecha a partir de la cual no se podrá leer a Foucualt como antes. En estos cursos descubrimos la profunda unidad del proyecto que va desde "Vigilar y castigar" (1975) -obra dominada por los temas del poder y de la norma- a "El uso de los placeres" y "La inquietud de sí" (1984) -dedicadas a la ética de la subjetividad-. Estas "Leçons sur la volonté de savoir" nos recuerdan que el trabajo de Foucualt siempre ha tenido un objetivo: la verdad. "Vigilar y castigar" cierra una búsqueda sobre el papel de las formas jurídicas en la formación de la práctica de decir la verdad, cuyo origen encontramos aquí. La verdad nace en los conflictos, en la competencia de las pretensiones, que hallan la posibilidad de descubrir quién tiene razón y quién se equivoca en los rituales de los procesos judiciales. En el propio seno de la Grecia antigua se suceden y se enfrentan diferentes formas jurídicas, diferentes maneras de exponer lo verdadero y lo falso, en las que muy pronto se van a inscribir las querellas de los sofistas y de los filósofos. Sófocles, en "Edipo rey", pone en escena la potencia propia de las formas de decir la verdad: éstas instituyen el poder de la misma manera que lo destituyen. Frente a Freud, que hace de "Edipo" el drama de un inconfesable deseo sexual, Foucualt muestra que la tragedia articula los lazos de la verdad, el poder y el derecho. La historia de la verdad es la historia de la tragedia. Más allá del irenismo de Aristóteles, que situaba la voluntad de verdad en el deseo de conocimiento, Michel Foucault profundiza la visión trágica de la verdad inaugurada por Nietzsche, que él arranca de un diálogo subterráneo con Deleuze sobre la lectura heideggeriana. ¿Quién se atreverá, después de este libro, a hablar de un Foucualt escéptico?