دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
دسته بندی: منطق ویرایش: نویسندگان: L. Wittgenstein سری: Universale Bollati Boringhieri-S. scient. ISBN (شابک) : 9788833913810 ناشر: Bollati Boringhieri سال نشر: 2002 تعداد صفحات: 314 زبان: Italian فرمت فایل : DJVU (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 7 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Lezioni Sui Fondamenti Della Matematica به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب درس های مبانی ریاضیات نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ویتگنشتاین در بین سالهای 1929 و 1944 به طور گسترده در مورد مبانی ریاضیات نوشت. یکی از آخرین دوره ها در دو ترم اول سال 1939 برگزار شد. دروس دو بار در هفته برگزار می شد و دو ساعت طول می کشید. ویتگنشتاین بدون استفاده از یادداشت های مکتوب سخنرانی کرد. متن حاضر بر اساس یادداشت های دانش آموزان شرکت کننده در درس است. در میان حاضران، علاوه بر مالکوم و گسکینگ، R. G. Bosanquet و J. N. Findlay، Casimir Lewy، Marya Lutman-Kokoszynska، Rush Rhees، Yorick Smythies، Stephen Toulmin، A. M. Turing، Alastair Watson، John Wisdom و G. H. von W. یادداشت های بوسانکه، مالکوم، ریس و اسمیتیس (که در متن با حروف اول B، M، R و S به آنها اشاره می کنم) در اختیارم بود. نسخه ای دزدی از یادداشت های مالکوم در سال 1954 با عنوان یادداشت های ریاضی در سانفرانسیسکو منتشر شد و نسخه بوسانکه برای مدتی به طور خصوصی منتشر شد.\r\n\r\nاین دروس در زمینه مبانی ریاضیات اولین مثالی است که به خواننده ایتالیایی روش تدریس لودویگ ویتگنشتاین ارائه شده است. ویتگنشتاین از سال 1929 تا اندکی قبل از مرگش در کمبریج به زبان انگلیسی تدریس کرد. در طول این سی سال او هیچ کتابی منتشر نکرد - به جز مشاهدات رد شده در شکل منطقی - اما به نوشتن به آلمانی، رونویسی و دیکته کردن از نسخه های خطی خود ادامه داد، در جستجوی که در مرگش به نتیجه نرسیده بود، برای یک نظم رضایت بخش. از بازتاب های او در طول سالهای کمبریج و تا زمان انتشار پس از مرگ برخی از دفترهای یادداشت توسط مجریان ادبی، دانشجویان و منتقدان تنها میتوانستند به تدریس شفاهی اشاره کنند، تا جایی که به فلسفه او پس از تراکتاتوس مربوط میشد.
Wiittgenstein scrisse moltissimo sui fondamenti della matematica tra il 1929 e il 1944. Durante questo periodo discusse i problemi filosofici dei fondamenti in numerosi cicli di lezioni tenuti a Cambridge; uno degli ultimi fu quello tenuto durante i primi due trimestri del 1939. Le lezioni avevano luogo due volte alla settimana e duravano due ore; Wittgenstein faceva lezione senza servirsi mai di note scritte. Il testo presente è basato su appunti presi da studenti che assistevano alle lezioni. Tra i presenti vi erano, oltre a Malcolm e Gasking, R. G. Bosanquet e J. N. Findlay, Casimir Lewy, Marya Lutman-Kokoszynska, Rush Rhees, Yorick Smythies, Stephen Toulmin, A. M. Turing, Alastair Watson, John Wisdom e G. H. von Wright. Ho avuto a disposizione gli appunti di Bosanquet, di Malcolm, di Rhees e di Smythies (ai quali mi riferisco nel testo con le iniziali B, M, R e S). Una versione pirata degli appunti presi da Malcolm fu pubblicata a San Francisco nel 1954, col titolo Math Notes, e la versione di Bosanquet è circolata privatamente per un certo periodo. Queste lezioni sui fondamenti della matematica costituiscono il primo esempio offerto al lettore italiano del modo di insegnare di Ludwig Wiittgenstein. Wittgenstein ha insegnato a Cambridge, in inglese, dal 1929 sino a poco prima della morte. Durante questi trent'anni non ha pubblicato alcun libro - salvo le rifiutate Osservazioni sulla forma logica - ma ha continuato a scrivere in tedesco, a trascrivere e a dettare dai suoi manoscritti, nella ricerca, non conclusa alla sua morte, di un ordinamento soddisfacente delle sue riflessioni. Durante gli anni di Cambridge e sino alla pubblicazione, postuma, di alcuni quaderni a cura degli esecutori letterari, allievi e critici potevano dunque riferirsi solo all'insegnamento orale, per quanto riguarda la sua filosofia successiva al Tractatus.