Lexique kikôngo-français, français-kikôngo + Cours de Kikôngo

دسته بندی: خارجی
ویرایش:  
نویسندگان: Dereau Léon.  
سری:  
 
ناشر:  
سال نشر:  
تعداد صفحات: 0 
زبان: French 
فرمت فایل : RAR (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) 
حجم فایل: 11 مگابایت 

قیمت کتاب (تومان) : 32,000

ناشر: آگهی انتشارات. Wesmael-Charlier
تاریخ انتشار: 1957+1955
تعداد صفحات: 117+165 Lexicon kikôngo-French, French- kikôngo
این واژگان «دوره Kikôngo» ما را دنبال می‌کند.
برای مطالعه بیشتر، فرهنگ لغت Laman را به شدت توصیه می‌کنیم
ما قبل از یک خط (—) متداول‌ترین واژه‌ها را قرار دادیم. که در کنار ذرات استفاده می‌شود، صفت‌های فرانسوی را ترجمه می‌کند.
به دنبال هر فعل، ریشه زمان گذشته قرار می‌گیرد.
اسم‌ها معمولاً با دو عدد دنبال می‌شوند.
اینها کلاس‌هایی را نشان می‌دهند که به که آنها در طبقه بندی Meinhof قرار دارند. اولی کلاس را برای مفرد و دومی را برای جمع نشان می دهد. اسمی که فقط با عدد دنبال می شود فقط به صورت مفرد یا جمع استفاده می شود.
به یاد داشته باشید که Meinhof اسامی را بر اساس پیشوندهای مفرد و پیشوندهای جمع آنها طبقه بندی می کند
Cours de Kikôngo
کتاب R. P. Dereau قبلاً توسط من در مقاله ای در مجله "Aequatoria" به آماتورها و خبرگان زبان شناسی بانتو ارائه شده است
بنابراین می توانم به خودم اجازه دهم خصوصیات اصلی را که معتقدم در اینجا به طور خلاصه خلاصه کنم. در این کار پیدا کنید در یک ارائه بسیار واضح، ما در آنجا راه حل سوالاتی را می یابیم که تا آنجا که من می دانم، هنوز به آنها نزدیک نشده بود. از جمله تفاوت تلفظ دو پیشوند و پسوند «ن» و علامت گذاری طول های مختلف مصوت ها و توجه به اهمیت آنها از نظر معنایی و دستوری. در نهایت، یک چیز وجود دارد که هنوز هم اغلب در مطالعات بانتوئیستی گم شده است: طرحی از نحو، که در آن با چند مثال مشخص در تأیید، اشاره می‌شود که سبکی خاص برای کیکونگو وجود دارد. در نهایت، به نظر می رسد که کل ارائه فرض می کند که لحن ها، حداقل برای گویش های مورد مطالعه در اینجا، هیچ ارزش معنایی و دستوری ندارند، بلکه فقط یک لحن ساده هستند، در حالی که نقش تمایز معنایی و دستوری بیش از هر چیز با لهجه های طولی است. همانطور که در دو مقاله در بررسی "Kongo-Overzee" 2 توضیح داده ام.
اما بیش از هر چیز به کنگوئی هاست که می خواهم این دستور زبان را ارائه کنم. یک کمیته باکونگو به نام "آباکو" در لئوپولدویل ایجاد شده است که از جمله به یکی کردن زبان کیکونگو می پردازد. روزنامه ای به نام "Kongo dya Ngunga" 3 در لئوپولدویل منتشر می شود که مقالات آن هنوز به طور موقت به لهجه های مختلف نویسندگان نوشته می شود. اما به نظر من فاقد یک دستور زبان به اندازه کافی واضح و کامل بود که بتواند به عنوان مبنایی باشد و احتمالاً تکمیل و اصلاح شود. کتاب R. P. Dereau کتابی است که به شکل های عمومی پذیرفته شده نزدیک تر است.

Publisher: Maison d’ÉDitions ad. Wesmael-Charlier
publication date: 1957+1955
Number of pages: 117+165 Lexique kikôngo-français, français-kikôngo
Ce lexique fait suite à notre « Cours de Kikôngo » .
Pour de plus amples études, nous recommandons vivement le dictionnaire de Laman
Nous avons fait précéder d’un trait (—) les mots les plus usuels . qui, employés avec la particule d’accord, traduisent les adjectifs français.
Chaque verbe est suivi du radical du passé .
Les substantifs sont généralement suivis de deux nombres.
Ceux-ci indiquent les classes auxquelles ils appartiennent dans la classification de Meinhof. Le premier indique la classe pour le singulier, e second pour le pluriel. Un substantif qui n’est suivi que d’un nombre, n’est employé qu’au singulier ou au pluriel.
Rappelons que Meinhof classe les substantifs d’après leurs préfixes singuliers et leurs préfixes pluriels
Cours de Kikôngo
Le livre du R. P. Dereau a déjà été présenté par moi aux amateurs et aux connaisseurs de linguistique bantoue dans un article de la revue « Aequatoria »
Je puis donc me permettre de résumer ici très brièvement les qualités principales que je crois re?icontrer dans cet ouvrage. Dans un exposé très clair, on y trouve la solution de questions qui, pour autant que je le sache, n'avaient pas encore été abordées jusqu’ici. Il s’agit notamment de la différence de prononciation des deux préfixes et infixes « n » et de notation des différentes longueurs des voyelles, en en notant l’importance au point de vue sémantique et grammatical. Il y a enfin une chose qui manque encore trop souvent dans les études bantouistes : une esquisse de syntaxe, où l'on fait remarquer, avec quelques exemples caractéristiques à l’appui, qu’il existe un style propre au kikongo. Tout l’exposé enfin semble supposer admis que les tons, du moins pour les dialectes étudiés ici, n’ont pas de valeur sémantique et grammaticale, mais ne sont qu’une simple intonation, tandis que le rôle de différenciation sémantique et grammaticale échoit surtout aux accents de longueur, comme je l’ai décrit dans deux articles de la revue « Kongo-Overzee » 2.
Mais c’est surtout aux Congolais que je voudrais présenter cette grammaire. Il s’est créé à Léopoldville un comité Bakongo, « l'Abako », qui s’occupe, entre autres, de l’unification de la langue kikongo. On édite à Léopoldville un journal, le « Kongo dya Ngunga » 3, dont les articles sont, provisorement encore, écrits dans les différents dialectes des auteurs. Mais il manquait, me semble-t-il, une grammaire suffisamment claire et complète, qui puisse servir de base et que l'on pourrait éventuellement compléter et corriger. Le livre du R. P. Dereau est celui qui se rapproche le plus des formes généralement admises.