دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Sarah Lynn Skrainka
سری:
ناشر: University of Virginia
سال نشر: 2008
تعداد صفحات: 228
زبان: English
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 1 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Letters from Hell: The underworld and the verse epistle in the works of Jean Lemaire de Belges and Clément Marot به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نامه هایی از جهنم: جهان زیرین و نامه آیه در آثار ژان لمیر دو بلژس و کلمنت ماروت نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
پایان نامه من به بررسی بازنمایی جهنم و رابطه آن با تکامل رساله منظومه در شعر ژان لومر دو بلژ و کلمان مارو می پردازد. در حالی که هر دو نویسنده در سنت ادبی هبوط انسان به جهنم شرکت می کنند، سنتی که تا حدی توسط شعر ویرژیل و دانته ایجاد شده است، آنها از بازنمایی های مرسوم دور می شوند. اگرچه پیشینیان آنها از تصاویر جهنمی به عنوان ابزاری برای اظهار نظر در مورد جامعه معاصر استفاده می کردند، لمر و مارو جهانی را به تصویر می کشند که صرفاً شبیه جهنم نیست، بلکه جهنم است. به ویژه، هر دو شاعر از تصاویر دنیای اموات برای بیان محدودیت های تحمیل شده توسط سیستم حمایتی بر نویسندگان استفاده می کنند. لمر با کتاب Épîtres de l’amant vert، که شرحی از سفرهای طوطی در جهان ماورایی است، موضوع جهنم را در ادبیات رنسانس فرانسه احیا می کند. مارو جهنم را به استعارهای مفصل از سیستم حقوقی فاسد و آزار و اذیت اصلاحطلبان مذهبی انجیلی اولیه تبدیل میکند. آهنگسازی او از "L'Enfer" (حدود 1526) برای همیشه نوشتن و زندگی شخصی او را تغییر داد. او را به مردی تبدیل کرد که قادر به نوشتن رسائل بالغی بود که به خاطر آنها شهرت دارد. با این حال، انتقاد شعر از متکلمان سوربن، خصومت کلیسایی را تشدید کرد که باعث شد او دو بار از فرانسه فرار کند. لمر و مارو این رساله را در ارتباط با شاعران رتوریکور اواخر قرن پانزدهم میدانند که اغلب هنگام درخواست کمک مالی از حامیان خود از این فرم استفاده میکردند. لمر و مارو به دلیل تداعی این رساله با قرارداد ادبی و وابستگی مؤلف، در فرم نوآوری می کنند و آن را به فضای آزادی شخصی و شاعرانه تبدیل می کنند. آنها با تداخل فرم با عملکرد، رهایی نمادین از جهنم را به تفصیل شرح می دهند و در عین حال رهایی تحت اللفظی از محصور شدن مفاهیم قبلی ژانر و تروپ را به اجرا می گذارند. از طریق نسخه های خود از جهنم، هر دو نفر در تکامل این رساله مشارکت دارند. با بدتر شدن تعارضات اعتقادی منتهی به جنگ های مذهبی، مارو از این رساله رویگردان شده و بر اشکال شخصی کمتری مانند اپیگرام و همچنین ترجمه هایش از مزامیر تمرکز می کند.
My dissertation examines the representation of hell and its relationship to the evolution of the verse epistle in the poetry of Jean Lemaire de Belges and Clément Marot. While both authors participate in the literary tradition of a human descent into hell, a tradition established in part by the poetry of Virgil and Dante, they depart from conventional representations. Although their predecessors used infernal imagery as a means of commenting on contemporary society, Lemaire and Marot depict a world that does not merely resemble hell, it is hell. In particular, both poets exploit images of the underworld to express the constraints imposed on writers by the patronage system. Lemaire revitalizes the theme of hell in the literature of Renaissance France with his Épîtres de l’amant vert, an account of the otherworldly travels of a parrot. Marot develops hell into an elaborate metaphor for the corrupt legal system and the persecutions suffered by the early evangelical religious reformers. His composition of “L’Enfer” (c. 1526) forever changed his writing and personal life. It transformed him into the man capable of writing the mature epistles for which he remains famous. However, the poem’s criticism of the Sorbonne’s theologians exacerbated the ecclesiastical animosity that caused him to flee France twice. Lemaire and Marot view the verse epistle in relation to the late fifteenth-century Rhétoriqueur poets who often used the form when requesting funds from their patrons. Because of the resulting association of the epistle with literary convention and authorial dependence, Lemaire and Marot innovate with the form, transforming it into a space of personal and poetic freedom. Marrying form to function, they detail a symbolic liberation from hell while enacting a literal liberation from the confinement of previous notions of genre and trope. Through their versions of hell, both men contribute to the evolution of the epistle. As the doctrinal conflicts leading up to the Wars of Religion worsen, Marot turns away from the epistle and focuses on less overtly personal forms like the epigram, as well as his translations of the Psalms.