Lessons and Legacies XIV: The Holocaust in the Twenty-First Century; Relevance and Challenges in the Digital Age

هولوکاست در قرن بیست و یکم: ارتباط و چالش‌ها در عصر دیجیتال با تحقیقات جدید تعدادی از موضوعات کلیدی در مطالعات هولوکاست را به چالش می‌کشد. مقاله‌های بخش «بازنگری‌های تروپ‌ها» مفاهیم پایه‌ای مانند منطقه خاکستری پریمو لوی و ایده موزلمان را دوباره ارزیابی می‌کنند. فصل‌های «استراتژی‌ها و موانع بقا» از روش‌های دیجیتالی برای بررسی تحرک و فضا و ارتباط آن‌ها با پنهان‌کاری، مقاومت و مهاجرت استفاده می‌کنند. مشارکت کنندگان در بخش پایانی، "روش های دیجیتال، حافظه دیجیتال"، بازتاب انتقادی در مورد کاربرد روش های دیجیتال در تعامل علمی، آموزشی و عمومی با هولوکاست ارائه می دهند.

اگرچه فصل ها به طور قابل توجهی در آغوش آنها متفاوت است. یا اجتناب از روش های دیجیتال، آنها در چندین موضوع مشترک هستند: اشتغال به تجارب آزار و اذیت، فرار، و مقاومت در مقیاس های مختلف (فردی، گروهی، و سیستمی). نوآوری روش‌شناختی از طریق اتخاذ و ردیابی تاریخچه‌های خرد و میزان حرکت و جابجایی؛ رویکردهای متنوع به عملکرد «تاریخ یکپارچه» ساول فریدلندر؛ جریان اصلی تاریخ شفاهی؛ و کاربرد قوی رویکردهای سطح خرد و کلان در جغرافیای هولوکاست. در مجموع، این فصل ها تجزیه و تحلیل جنسیتی، تفکر فضایی و عاملیت قربانی را در مطالعات هولوکاست ترکیب می کنند. با انجام این کار، آنها فراتر از تصورات موجود در مورد عاملان، قربانیان، و ناظران حرکت می کنند تا هولوکاست را به عنوان یک رویداد پیچیده و چند لایه نشان دهند.

The Holocaust in the Twenty-First Century: Relevance and Challenges in the Digital Age challenges a number of key themes in Holocaust studies with new research. Essays in the section “Tropes Reconsidered” reevaluate foundational concepts such as Primo Levi’s gray zone and idea of the muselmann. The chapters in “Survival Strategies and Obstructions” use digital methodologies to examine mobility and space and their relationship to hiding, resistance, and emigration. Contributors to the final section, “Digital Methods, Digital Memory,” offer critical reflections on the utility of digital methods in scholarly, pedagogic, and public engagement with the Holocaust.

Although the chapters differ markedly in their embrace or eschewal of digital methods, they share several themes: a preoccupation with the experiences of persecution, escape, and resistance at different scales (individual, group, and systemic); methodological innovation through the adoption and tracking of micro- and mezzohistories of movement and displacement; varied approaches to the practice of Saul Friedländer’s “integrated history”; the mainstreaming of oral history; and the robust application of micro- and macrolevel approaches to the geographies of the Holocaust. Taken together, these chapters incorporate gender analysis, spatial thinking, and victim agency into Holocaust studies. In so doing, they move beyond existing notions of perpetrators, victims, and bystanders to portray the Holocaust as a complex and multilayered event.