دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Reeve. Charles
سری: Les pieds dans le plat
ISBN (شابک) : 9782842720667, 2842720660
ناشر: Paris-Méditerranée
سال نشر: 1999
تعداد صفحات: 170
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 7 مگابایت
کلمات کلیدی مربوط به کتاب میخک ها بریده می شوند: وقایع نگاری پرتغالی: نابرابری -- پرتغال -- جنبه های اجتماعی -- 1970-2000 ، طبقه کارگر -- پرتغال -- 1970-2000 ، نابرابری اجتماعی -- پرتغال -- 1970-2000 ، پرتغال -- 1974 / 1999 ، پرتغال -- تمدن -- بیستمین قرن، پرتغال -- سیاست و حکومت -- 1974-، پرتغال -- شرح و سفر، تاریخ سیاسی، لیبرالیسم، پرتغال، تمدن، سیاست و حکومت، سفر
در صورت تبدیل فایل کتاب Les oeillets sont coupés : chroniques portugaises به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب میخک ها بریده می شوند: وقایع نگاری پرتغالی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
25 آوریل 1974! در پرتغال، بخشی از ارتش به پا می خیزد تا به جنگ استعماری پایان ناپذیر پایان دهد. تحت فشار مردم، زندان ها از «سیاستمداران» خالی می شود، میخک ها رنگ مدینه فاضله رهایی اجتماعی به خود می گیرند. بیست و پنج سال بعد، زندان های دموکراسی و جرم انگاری بدبختی جایگزین اردوگاه های کار اجباری سالازار شده است. به گفته بروکسل، «دانشجوی خوب اروپا» بالاترین میزان زندانی شدن در جامعه را دارد و وحشی گری روابط اجتماعی جایگزین پدرگرایی فاشیستی شده است. با «آداب و رسوم شیرین» که پسوآ خوانده بود تمام شد. این وقایع نگاری ها استعاره هایی از مدرنیته اروپایی، برای سرنوشت جوامع فقیر در حاشیه و تابع طرح ها و منافع اروپای جدید هستند.
25 avril 1974 ! Au Portugal, un pan de l’armée s’insurge pour mettre fin à l’interminable guerre coloniale. Sous la pression populaire, les prisons se vident des « politiques », les œillets prennent la couleur d’une utopie de libération sociale. Vingt-cinq ans plus tard, les prisons de la démocratie et la criminalisation de la misère ont remplacé les camps de concentration de Salazar. Le « bon élève de l’Europe » selon Bruxelles présente le plus fort taux d’incarcération de la communauté et la sauvagerie des rapports sociaux s’est substituée au paternalisme fasciste. C’en est fini des « douces coutumes » chantées par Pessoa. Ces chroniques sont autant de métaphores de la modernité européenne, du destin des sociétés pauvres de la périphérie soumises aux desseins et aux intérêts de la Nouvelle Europe.