Les nouveaux prédateurs: politique des puissances en Afrique centrale

خلاصه:
آیا زمانی خواهد رسید که کنگو بر نفرین ثروت خود غلبه کند؟ دیکتاتوری موبوتو ترمزی برای بهره برداری از کبالت، طلا و الماس بود: برای شکارچیان، باز کردن ذخایر عظیم کنگو به روی جستجوگران و ماجراجویان ضروری بود. در همان زمان، کشورهای همسایه - رواندا، اوگاندا، زیمبابوه - رویای توسعه خود را بر اساس منابعی که از همسایه خود استخراج می کردند، داشتند. اما Laurent-Désiré Kabila، قاتل موبوتو، که می‌بایست نماینده این پروژه وسیع منطقه‌ای می‌شد، وقت خود را برای نادیده گرفتن وعده‌های خود تلف نکرد. این دلیل اصلی شروع درگیری بود. از زمان ترور کابیلا در ژانویه 2001، معادله تغییر کرد: به نام باز بودن، کشور به نهادهای مالی بین‌المللی تسلیم شد، وعده‌های کمک چند برابر شد، شکارچیان تحت فشار شدید قرار گرفتند. زیرا پس از 11 سپتامبر، مهم است که نظم در حومه های جهان حاکم شود و قدرت های بزرگ - ایالات متحده، فرانسه، بریتانیا - بر روی آن کار می کنند. اما اگر نقش‌ها دوباره توزیع شده باشند، اگر بازیگران جدیدی ظاهر شوند، جاه‌طلبی‌ها باقی می‌ماند و منافع مردم همچنان در رتبه دوم قرار می‌گیرد. پیمان صلح سان سیتی راه را برای انتخابات دموکراتیک که مردم کنگو مدتها منتظر آن بودند هموار کرد. اما این داستان دیگری است که به وجود آمد و کولت بریکمن آن را برای ما در اینجا رمزگشایی می کند، تا آخرین پیچش های ژانویه 2009.

SUMMARY:
Le temps viendra-t-il où le Congo surmontera la malédiction de ses richesses ? La dictature de Mobutu avait été un frein à l'exploitation du cobalt, de l'or, du diamant : pour les prédateurs, il était urgent d'ouvrir les immenses réserves congolaises aux prospecteurs et aux aventuriers. Dans le même temps, les pays voisins - Rwanda, Ouganda, Zimbabwe - rêvaient de bâtir leur développement sur les ressources puisées chez leur voisin. Mais Laurent-Désiré Kabila, le tombeur de Mobutu, qui aurait dû être le fondé de pouvoir de ce vaste projet régional, ne tarda pas à renier ses promesses. Telle fut la raison profonde de l'éclatement du conflit. Depuis l'assassinat de Kabila, en janvier 2001, l'équation a changé : au nom de l'ouverture, le pays s'est soumis aux institutions financières internationales, les promesses d'assistance se sont multipliées, les prédateurs ont subi de fortes pressions. Car, après le 11 septembre, il importe que l'ordre règne dans les banlieues du monde, et les grandes puissances - Etats-Unis, France, Grande-Bretagne - s'y emploient. Mais si les rôles ont été redistribués, si de nouveaux acteurs sont apparus, les ambitions demeurent, et les intérêts des populations continuent de passer au second plan. Les accords de paix de Sun City ont ouvert la voie aux élections démocratiques, que le peuple congolais attendait depuis si longtemps. Mais c'est une autre histoire qui s'est posée et que nous décode ici Colette Braeckman, jusqu'aux derniers rebondissements de janvier 2009.