Leopold Zunz: Creativity in Adversity ()

در سال 1818، لئوپولد زونز با یک مقاله با دامنه وسیع و جزئیات خیره کننده، چرخش به تاریخ را در یهودیت مدرن آغاز کرد. علیرغم ناکامی‌های پایان ناپذیر، او بیش از پنج دهه استقامت کرد تا مجموعه‌ای از بورسیه‌های ماندگار تولید کند که الهام بخش یهودیان جوانی باشد که وارد دانشگاه‌های آلمان می‌شوند و درک یهودیت را برای همیشه تغییر می‌دهند. در زمان مرگ او در سال 1886، بینش و کار او باعث ایجاد یک گفتمان تاریخی و جنبش فکری شد که با گسترش آن به دیگر مراکز جغرافیایی زندگی یهودیان، به حوزه‌های فرعی پر جنب و جوش تبدیل شد.

با این حال زونز بود. یک دانش پژوه پاره وقت، در بهترین حالت، در جستجوی شغلی که فرصتی برای تحصیل در اختیار او بگذارد. او علاوه بر بورس تحصیلی پیشگام خود، به همان اندازه درگیر پایان دادن به قیمومیت سیاسی مسیحیان آلمانی بود که ناتوانی های مدنی یهودیان آلمانی. و به اعتبار او، این تعهدات به بهای وفاداری او به جامعه یهودی، که او همیشه آماده خدمت به آن بود، انجام نشد.

زونز یک بار با کنایه گفت: «کسانی که کتاب های من را خوانده اند از این موضوع دور هستند. زونز برای تکمیل کتاب‌هایش گنجینه‌ای از یادداشت‌ها، نامه‌ها و اوراق به جای گذاشته است، اسنادی که محقق برجسته فرهنگ یهودی آلمان، ایسمار شورش، برای نوشتن این، اولین زندگی‌نامه کامل و تمام عیار، مشتاقانه استفاده کرده است. مردی قابل توجه.

In 1818, with a single essay of vast scope and stunning detail, Leopold Zunz launched the turn to history in modern Judaism. Despite unending setbacks, he persevered for more than five decades to produce a body of enduring scholarship that would inspire young Jews streaming into German universities and alter forever the understanding of Judaism. By the time of his death in 1886, his vision and labor had given rise to a historical discourse and intellectual movement that devolved into vibrant sub-fields as it expanded to other geographic centers of Jewish life.

Yet Zunz was a part-time scholar, at best, in search of employment that would leave him time to study. In addition to his pioneering scholarship, he was as deeply engaged in ending the political tutelage of German Christians as the civil disabilities of German Jews. And to his credit, these commitments did not come at the expense of his loyalty to the Jewish community, which he was ever ready to serve.

Zunz once quipped that "those who have read my books are far from knowing me." To complement his books, Zunz left behind a treasure trove of notes, letters and papers, documents that the distinguished scholar of German Jewish culture, Ismar Schorsch, has zealously utilized to write this, the first full-fledged biography of a remarkable man.