Lenin and Philosophy and Other Essays

هیچ چهره ای در میان نظریه پردازان مارکسیست غربی در دوره پس از جنگ به اندازه لوئی آلتوسر ظاهر نشده است. آلتوسر که علیه سنت کاتولیک که در آن بزرگ شده بود شورش کرد، فلسفه خواند و بعداً در سال 1948 به اعضای هیئت علمی Ecole normal superieure و حزب کمونیست فرانسه پیوست. آلتوسر که به عنوان یک "مارکسیست ساختارگرا" دیده می شد، به همان اندازه مورد تحسین قرار گرفت. استقلال عقل او همانطور که به خاطر دفاع سختش از مارکس بود. دومی به بهترین وجه در برای مارکس (1965) و خواندن سرمایه (1968) نشان داده شد. این آثار، همراه با لنین و فلسفه (1971) تأثیر زیادی بر چپ جدید دهه 1960 گذاشتند و همچنان بر مطالعات مارکسیستی مدرن تأثیر می گذارند.

این اثر کلاسیک، که به تاریخ بیش از 30000 نسخه فروخته است و طیف وسیعی از علایق و مشارکت های لوئیس آلتوسر در فلسفه، اقتصاد، روانشناسی، زیبایی شناسی و علوم سیاسی را پوشش می دهد.

مارکس، از نظر آلتوسر، در نوشته های قبلی خود موضوعی را در بر می گیرد. ایدئولوژی حاکم در زمان خود بنابراین، برای آلتوسر، تفسیر مارکس مستلزم انکار همه تلاش‌ها برای استخراج دیدگاهی از مارکس به عنوان یک «انسان‌گرا» و «تاریخ‌شناس» از نوشته‌های اولیه مارکس است.

لنین و فلسفه همچنین حاوی مقاله آلتوسر در مورد مطالعه لنین درباره هگل است. مقاله ای مهم درباره دولت، "ایدئولوژی و دستگاه های ایدئولوژیک دولت"، "فروید و لاکان: نامه ای در مورد هنر در پاسخ به آندره داسپر" و "کرمونینی، نقاش انتزاعی". این کتاب آغاز می شود. با مصاحبه ای در سال 1968 که در آن آلتوسر تاریخ شخصی، سیاسی و فکری خود را مورد بحث قرار می دهد.

No figure among the western Marxist theoreticians has loomed larger in the postwar period than Louis Althusser. A rebel against the Catholic tradition in which he was raised, Althusser studied philosophy and later joined both the faculty of the Ecole normal superieure and the French Communist Party in 1948. Viewed as a "structuralist Marxist," Althusser was as much admired for his independence of intellect as he was for his rigorous defense of Marx. The latter was best illustrated in For Marx (1965), and Reading Capital (1968). These works, along with Lenin and Philosophy (1971) had an enormous influence on the New Left of the 1960s and continues to influence modern Marxist scholarship.

This classic work, which to date has sold more than 30,000 copies, covers the range of Louis Althusser's interests and contributions in philosophy, economics, psychology, aesthetics, and political science.

Marx, in Althusser's view, was subject in his earlier writings to the ruling ideology of his day. Thus for Althusser, the interpretation of Marx involves a repudiation of all efforts to draw from Marx's early writings a view of Marx as a "humanist" and "historicist."

Lenin and Philosophy also contains Althusser's essay on Lenin's study of Hegel; a major essay on the state, "Ideology and Ideological State Apparatuses," "Freud and Lacan: A letter on Art in Reply to André Daspre," and "Cremonini, Painter of the Abstract." The book opens with a 1968 interview in which Althusser discusses his personal, political, and intellectual history.