Leibniz on Compossibility and Possible Worlds

این جلد تعدادی مقاله اصلی توسط محققان برجسته لایب‌نیتس را گرد هم می‌آورد تا به معنا و اهمیت مفاهیم لایب‌نیتس از ترکیب‌پذیری و جهان‌های ممکن بپردازد. به منظور اجتناب از این نتیجه گیری که هر چیزی که وجود دارد ضروری است یا اینکه همه ممکنات بالفعل هستند، همانطور که اسپینوزا معتقد بود، لایب نیتس استدلال کرد که همه جوهرهای ممکن امکان پذیر نیستند، یعنی قادر به همزیستی نیستند. به نظر لایب نیتس، رابطه امکان پذیری همه جوهرهای ممکن را به مجموعه‌های ناپیوسته تقسیم می‌کند، که هر یک جهان ممکن یا راهی را می‌سازند که خداوند ممکن است اشیا را خلق کرده باشد. پس از نظر لایب نیتس، این رابطه امکان پذیری است که جهان های ممکن را تشخص می دهد. و عوالم ممکن، اشیای انتخابی خداوند را تشکیل می دهند که از میان آنها بهترین را برای خلقت برمی گزیند. بنابراین، مفاهیم امکان‌پذیری و جهان‌های ممکن برای متافیزیک لایب‌نیتس، تئودیس او، و در نهایت، برای اخلاق او اهمیت عمده‌ای دارند.

اما با توجه به این واقعیت که هیچ‌یک از رویکردهای درک مفاهیم لایب نیتس در مورد امکان پذیری و کلمات ممکن پیشنهاد شده تا به امروز مقبولیت جهانی پیدا کرده اند، هدف این کتاب گردآوری مجموعه ای از مقالات جدید است که راه های اصلاح تفاسیر قبلی را در پرتو ایراداتی که علیه آن مطرح شده است، بررسی می کند. آنها، یا راه هایی برای چارچوب بندی تفاسیر جدید که به درک تازه ای از این مفاهیم کلیدی در اندیشه لایب نیتس کمک می کند.

This volume brings together a number of original articles by leading Leibniz scholars to address the meaning and significance of Leibniz’s notions of compossibility and possible worlds. In order to avoid the conclusion that everything that exists is necessary, or that all possibles are actual, as Spinoza held, Leibniz argued that not all possible substances are compossible, that is, capable of coexisting. In Leibniz’s view, the compossibility relation divides all possible substances into disjoint sets, each of which constitutes a possible world, or a way that God might have created things. For Leibniz, then, it is the compossibility relation that individuates possible worlds; and possible worlds form the objects of God’s choice, from among which he chooses the best for creation. Thus the notions of compossibility and possible worlds are of major significance for Leibniz’s metaphysics, his theodicy, and, ultimately, for his ethics.

Given the fact, however, that none of the approaches to understanding Leibniz’s notions of compossibility and possible words suggested to date have gained universal acceptance, the goal of this book is to gather a body of new papers that explore ways of either refining previous interpretations in light of the objections that have been raised against them, or ways of framing new interpretations that will contribute to a fresh understanding of these key notions in Leibniz’s thought.