Lehrstückunterricht im Horizont der Kulturgenese: Ein Modell für lehrkunstdidaktischen Unterricht in den Naturwissenschaften

مارک ایر ابتدا هنر تدریس را به عنوان یک روش شناسی و به عنوان آموزش در چشم انداز آموزشی فعلی مورد بحث قرار می دهد و تز اصلی خود را از تعلیمات آموزش هنر و تعلیمات واگنشاین استخراج می کند. در قسمت دوم از واحدهای آموزشی فشار هوا (فضا و ماده)، قانون گرانش (حرکت) و اپتیک (نور) استفاده می کند تا نشان دهد که چگونه می توان تاریخ فرهنگی را در طراحی دروس گنجاند. از یک طرف، این کار شامل توسعه بیشتر آموزش تعلیمات هنر است و از سوی دیگر، کمکی اساسی به تعلیمات موضوعی علمی می کند. بحث در مورد گنجاندن پیدایش فرهنگ در خط اصلی آموزش علمی است. بنابراین نویسنده به طور ضمنی موضوع محتوای آموزشی علوم طبیعی را نیز دنبال می کند و وارد گفتمان بین علوم انسانی و علوم طبیعی می شود.

Marc Eyer diskutiert zunächst die Lehrkunst als Methodik und als Didaktik in der aktuellen Bildungslandschaft, wobei er seine grundlegende These aus der Lehrkunstdidaktik und der Wagenschein-Didaktik ableitet. Im zweiten Teil zeigt er anhand der Unterrichtseinheiten Luftdruck (Raum und Materie), Fallgesetz (Bewegung) und der Optik (Licht) auf, wie der Einbezug der Kulturgeschichte in die Unterrichtsgestaltung gelingt. Die Arbeit beinhaltet damit einerseits eine Weiterentwicklung der Lehrkunstdidaktik und leistet andererseits einen grundsätzlichen Beitrag in der naturwissenschaftlichen Fachdidaktik. Dabei geht es um die Frage des Einbezugs der Kulturgenese in die Grundlinie von naturwissenschaftlichem Unterricht. Implizit geht der Autor damit auch der Frage nach dem Bildungsgehalt der Naturwissenschaften nach und tritt in den Diskurs zwischen den Geistes- und Naturwissenschaften ein.