Lega Nord im politischen System Italiens: Produkt und Profiteur der Krise

نظام سیاسی ایتالیا در دهه 1990 به شدت تغییر کرد. Lega Nord که خود محصول بحران سیاسی و اقتصادی کشور بود، محرک اصلی تغییر بود. به عنوان یک جنبش و حزب منطقه‌گرا، یکی از مهم‌ترین نوآوری‌های سیاسی است و واکنشی است به تنش‌های اقتصادی-اجتماعی تشدید شده توسط فرآیند ادغام اروپا و بحران در دولت ملی ایتالیا. راه حل های ارائه شده توسط Lega Nord با یک اجماع گسترده در یک منطقه ژئوپلیتیکی به خوبی تعریف شده، شمال شرقی ایتالیا موفق از نظر اقتصادی، مواجه می شود و نهادهای دولتی و احزاب سازمان یافته در سطح ملی را به چالش می کشد. تناوب بین اقدامات تماشایی، براندازی علیه دولت واحد و پیشنهادهای اصلاحی جدی، Lega Nord را به یکی از خیره کننده ترین پدیده های سیاسی در چشم انداز سیاسی ایتالیا در دهه 1990 تبدیل می کند. این مطالعه بر روی سؤالاتی تمرکز می کند که قدرت نوآورانه Lega Nord از آنها ناشی می شود و اینکه چه پتانسیلی برای اصلاح دارد. علاوه بر این، این بحث مطرح می شود که آیا خرده فرهنگ "legismo" دموکراسی و دولت ملی را به خطر می اندازد و قانونگذاران به کدام مسیر جایگزین در روند ادغام اروپایی اشاره می کنند.

Das politische System Italiens hat sich in den 90er Jahren radikal verändert. Die Lega Nord, selbst Produkt der politischen und ökonomischen Krise des Landes, hat den Wandel entscheidend vorangetrieben; sie gehört als regionalistische Bewegung und Partei zu den wichtigsten politischen Innovationen und reagiert auf die durch den europäischen Integrationsprozeß verschärften sozioökonomischen Spannungen und die Krise des italienischen Nationalstaats. Die von der Lega Nord angebotenen Lösungen stoßen in einem geopolitisch klar abgegrenzten Raum, dem ökonomisch erfolgreichen Nordosten Italiens, auf breiten Konsens und fordern die staatlichen Institutionen und die auf nationaler Ebene organisierten Parteien radikal heraus. Der Wechsel zwischen spektakulären Aktionen, Subversionen gegen den Einheitsstaat und ernstzunehmenden Reformvorschlägen macht die Lega Nord zu einem der schillerndsten politischen Phänomene in der politischen Landschaft Italiens der 90er Jahre. Im Mittelpunkt der Studie stehen die Fragen, woraus die innovative Kraft der Lega Nord resultiert und über welches Reformpotential sie verfügt. Darüber hinaus wird diskutiert, ob die Subkultur des „leghismo“ Demokratie und Nationalstaat gefährdet und welchen alternativen Weg die Leghisten im Prozeß der europäischen Integration weisen.