دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Le vite ordinarie dei carnefici
دانلود کتاب زندگی معمولی جلادان
مشخصات کتاب
Le vite ordinarie dei carnefici
ویرایش:
نویسندگان: Richard Rechtman
سری: Piccola biblioteca Einaudi. Big
ISBN (شابک) : 880625460X, 9788806254605
ناشر: Einaudi
سال نشر: 2022
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 812 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 52,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Le vite ordinarie dei carnefici به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زندگی معمولی جلادان نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب زندگی معمولی جلادان
بیشتر و بیشتر، برای توصیف عاملان قتل‌های جهادی، از مردان رادیکالیزه، برده‌های یک ایدئولوژی، یا از افراد متوسط و «معمول» که فقط قادر به اطاعت از دستورات هستند، یا از هیولاهای تشنه خون صحبت می‌کنیم. و حتی وقتی قتل‌عام‌های دسته جمعی قرن گذشته را در نظر می‌گیریم، همیشه برمی‌گردیم و از خود می‌پرسیم که این مردان چه کسانی را می‌توانستند به این شکل وحشیانه بکشند: آنها در وجدان خود چه احساسی داشتند؟ آیا آنها وحشت اعمال خود را احساس نمی کردند؟ آیا آنها برای قربانیان ترحم نداشتند؟ برای ریچارد رشتمن، این ایدئولوژی ها نیستند که می کشند، بلکه مردم هستند. افرادی که ظاهراً بدون هیچ مشکلی این کار را به عهده خود می گیرند و به راحتی می کشند که دیگران سر کار می روند. این کتاب یک هبوط واقعی به جهنم را به زندگی روزمره مسئولین نسل کشی و فرآیند ایمن سازی آنها در برابر رنج و مرگ می کند. او عادات مردان بی تفاوت را بررسی می کند که می توانند هر روز ده ها نفر را اعدام کنند. و این نشان می دهد که آنچه بیشتر افکار آنها را به خود مشغول می کند عمل کشتن نیست: ساده تر زندگی روزمره آنهاست. آنها وظیفه وحشتناک خود را با همان سرسختی و تلاشی که هر شغلی لازم است انجام می دهند. زیرا کسانی که به این راحتی می کشند نه با انگیزه ترین، سادیست ترین یا تلقین شده ترین، بلکه بالاتر از همه در دسترس ترین هستند. بنابراین، هدف این مقاله نگران‌کننده درباره خشونت شدید، این نیست که بداند این جلادان چه کسانی هستند یا به نام چه چیزی می‌توانند عذاب دهند و بکشند، بلکه نشان می‌دهد کدام عناصر، در زمینه‌های خاص، به برخی از مردان اجازه می‌دهند تا خود را به کارگران گمنام مرگ تبدیل کنند. مقدمه سارا گویندانی.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Sempre più spesso, per qualificare gli autori di omicidi di matrice jihadista, si parla di uomini radicalizzati, schiavi di un'ideologia, o di individui mediocri e «banali», capaci solo di obbedire agli ordini, oppure di mostri assetati di sangue. E anche quando si considerano i massacri di massa del secolo scorso, torniamo sempre a chiederci chi furono questi uomini capaci di uccidere in modo così efferato: cosa provarono nella loro coscienza? non sentivano l'orrore delle loro azioni? non avevano compassione per le vittime? Per Richard Rechtman, non sono le ideologie a uccidere, ma le persone. Persone che se ne incaricano apparentemente senza problemi, uccidendo con la stessa facilità con cui altri vanno al lavoro. Questo libro compie una vera e propria discesa agli inferi nella vita quotidiana dei responsabili di genocidio e nel loro processo di immunizzazione rispetto alla sofferenza e alla morte. Sonda le abitudini di uomini indifferenti, capaci di giustiziare decine di persone ogni giorno. E dimostra che a occupare la maggior parte dei loro pensieri non è l'atto di uccidere: più semplicemente quella è la loro vita quotidiana. Eseguono il loro terribile compito con la stessa tenacia e fatica richieste da un lavoro qualsiasi. Perché a uccidere con tanta facilità non sono i più motivati, i più sadici o i più indottrinati, ma soprattutto i più disponibili. Questo perturbante saggio sulla violenza estrema non si prefigge dunque di sapere chi siano questi carnefici o in nome di cosa possano tormentare e uccidere, ma di mostrare quali elementi, in contesti particolari, consentano ad alcuni uomini di trasformarsi in anonimi operai della morte. Introduzione di Sara Guindani.
