دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Le spectacle, stade ultime du fétichisme de la marchandise : Marx, Marcuse, Debord, Lefebvre, Baudrillard, etc. / Daniel Bensaid ; [préface René Schére].
دانلود کتاب نمایش، مرحله نهایی فتیشیسم کالایی: مارکس، مارکوزه، دوبور، لوفور، بودریار و غیره. / دانیال بن سعید; [پیشگفتار رنه شره].
![Le spectacle, stade ultime du fétichisme de la marchandise : Marx, Marcuse, Debord, Lefebvre, Baudrillard, etc. / Daniel Bensaid ; [préface René Schére].](https://books.google.com/books/content/images/frontcover/Vw6TuAAACAAJ?w=250&usc=0)
مشخصات کتاب
Le spectacle, stade ultime du fétichisme de la marchandise : Marx, Marcuse, Debord, Lefebvre, Baudrillard, etc. / Daniel Bensaid ; [préface René Schére].
ویرایش:
نویسندگان: Bensaïd. Daniel
سری:
ISBN (شابک) : 9782355260759, 2355260753
ناشر: Lignes
سال نشر: 2011
تعداد صفحات: 139
[142]
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 2 Mb
قیمت کتاب (تومان) : 32,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Le spectacle, stade ultime du fétichisme de la marchandise : Marx, Marcuse, Debord, Lefebvre, Baudrillard, etc. / Daniel Bensaid ; [préface René Schére]. به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب نمایش، مرحله نهایی فتیشیسم کالایی: مارکس، مارکوزه، دوبور، لوفور، بودریار و غیره. / دانیال بن سعید; [پیشگفتار رنه شره]. نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب نمایش، مرحله نهایی فتیشیسم کالایی: مارکس، مارکوزه، دوبور، لوفور، بودریار و غیره. / دانیال بن سعید; [پیشگفتار رنه شره].
دانیل بن سعید در این اثر منتشرنشده، آخرین اثری که روی آن کار کرده است، به عنوان یک فیلسوف، شجره نامه یأس انقلابی و آنچه را که «نیهیلیسم انصراف» می نامد، بنا می کند، همانطور که به گفته او در کتاب نوشته شده است. بسیار قلب تفکر روشنفکری رادیکال، از دهه 1960. زیرا در واقع نوعی «جبهه ثانویه» بود که فیلسوف و مبارز خستگی ناپذیری که او در اینجا بود با آن مخالفت کرد: جبهه کسانی که برای تظاهرات استفاده می کنند - اگر فقط برای ابراز تأسف. آن - که سرمایه داری بیرون و سلطه اش را نمی شناسد، هیچ محدودیتی نمی شناسد (مارکوزه، دوبور، بودریار...). در برابر این تزها - که در اینجا به تفصیل شرح داده شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته اند - دانیل بنساید یک بار دیگر با "اصل امید" ارنست بلوخ و نیاز استراتژیک به دادن تمام اهمیت خود به "امتناع های متنوع" مخالفت می کند، کسانی که خواهان جهانی دیگر، حتی اگر بزرگ نباشد. داستان دیگر می تواند معنای آن را تعریف کند. "سیاسی اندیشیدن به معنای تاریخی اندیشیدن است. تصور کردن زمان سیاسی به مثابه زمانی شکسته و ناپیوسته است که با بحران ها مشخص شده است. اندیشیدن به تکینگی زمان ها و موقعیت ها. اندیشیدن به رویداد نه به عنوان یک معجزه. برخاسته از هیچ چیز جز به لحاظ تاریخی مشروط، به مثابه بیان ضروری و ممکن، به عنوان یک تکینگی سیاسی».
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Dans cet ouvrage inédit, le dernier auquel il aura travaillé, Daniel Bensaid établit, en philosophe, la généalogie du désespoir révolutionnaire et de ce qu'il appelle le " nihilisme de la renonciation " tels qu'ils s'inscrivent, selon lui, au coeur même de la pensée intellectuelle radicale, dès les années 1960. Car c'est bien à une sorte de " front secondaire " que le philosophe et militant inlassable qu'il fut entreprend ici de s'opposer : le front de ceux qui s'emploient à démontrer - fût-ce pour le déplorer - que le capitalisme ne connaît aucun dehors et sa domination, aucune limite (Marcuse, Debord, Baudrillard...). À ces thèses - ici décrites et analysées dans le détail -, Daniel Bensaïd oppose une nouvelle fois le " principe espérance " d'Ernst Bloch, et la nécessité stratégique d'accorder toute leur importance aux " refus divers ", ceux appelant à un monde autre, même si aucun grand récit ne permet plus d'en définir le sens. " Penser politiquement, c'est penser historiquement. C'est concevoir le temps politique, comme un temps brisé, discontinu, rythmé de crises. C'est penser la singularité des conjonctures et des situations. C'est penser l'événement non comme miracle surgi de rien mais comme historiquement conditionné, comme articulation du nécessaire et du contingent, comme singularité politique ".
