Le Réalisme américain: Temporis

غنای رئالیسم آمریکایی این است که نه یک جنبش است و نه یک مکتب، بلکه به طیف وسیعی از تفاسیر پاسخ می دهد، بدون قوانین یا قوانین از پیش تعیین شده. مکان، شیء یا شخصی که هنرمند نماینده آن است، در واقع می تواند او را به دسته بندی مشخصی بچسباند، نقاش سپس تبدیل به یک منطقه گرا، پرتره، نقاش ژانر یا حتی یک «پرتره نگار منطقه گرا» شود. غرب بزرگ آمریکا در همه این تنوع، انبوهی از ظرافت ها و ظرافت ها وجود دارد که باعث می شود مفهوم "رئالیسم آمریکایی" در چهارراه همه این سبک ها باقی بماند. آنچه باقی می ماند نه چندان یک جنبش بلکه هنرمندانی منحصر به فرد است که تفاوت آنها در شکل دادن به غنای صحنه هنری آمریکاست. آیا نتیجه تلاش‌ها و تلاش‌هایشان از منشور فردیت، تأثیرات، فرهنگ و تحصیلاتشان حاصل نمی‌شود؟ اگر لینک خاصی وجود ندارد ...

La richesse du réalisme américain est de n'être ni un mouvement, ni une école, mais plutôt de répondre à toute une nuance d'interprétations, sans règle ni loi préétablies. Le lieu, l'objet ou la personne que l'artiste représente peut, en effet, le rattacher à une certaine catégorie bien définie, le peintre devenant, dès lors, régionaliste, portraitiste, peintre de genre ou même « portraitiste régionaliste » s'il représente des natifs du Grand Ouest américain.Dans toute cette diversité, il est une multitude de nuances et de subtilités qui font que le concept du « réalisme américain » reste au carrefour de tous ces styles. Ce qui demeure, ce n'est pas tant un mouvement mais des artistes, uniques, dont la différence consiste à façonner la richesse de la scène artistique américaine. Le résultat de leurs efforts, de leurs quêtes ne serait-il pas, au demeurant, issu du prisme de leur individualité, de leurs influences, de leur culture et de leur éducation ? Si aucun lien précis...