دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Gianni Guastella (ed.)
سری: Aulamagna 24
ISBN (شابک) : 8843083325, 9788843083329
ناشر: Carocci
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: 379
زبان: Italian
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 3 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Le rinascite della tragedia. Origini classiche e tradizioni europee به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب تولد دوباره تراژدی. ریشه های کلاسیک و سنت های اروپایی نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
شکل نمایشی تراژدی - که توسط یونانیان ابداع شد و به طرق مختلف در صحنه روم احیا شد - برای مدت طولانی، بین اواخر دوران باستان و آغاز اومانیسم، از بین رفت و از فرهنگ غرب ناپدید شد. در طول قرون وسطی، دانش ژانر ادبی و اشکال ارائه آن به عموم به چند اطلاعات سردرگم کاهش یافت، که بر اساس آنها روشنفکران علاقهمند به ادبیات کهن، گاهی به روشهای بسیار کنجکاو، سعی میکردند خود را بسازند. تصور خود از تراژدی سنتهای مختلف ملی جان تازهای به این ایده بخشیدند، زمانی که کشف مجدد مدلهای کلاسیک امکان مشاهده دقیقتر متون نویسندهای مانند سنکا و سپس متون شاهکارهای بزرگ آتیک را فراهم کرد و به تدریج دانش جدیدی در مورد واقعیت به دست آمد. از تئاتر باستانی اما تراژدی مدرن در قالبهای بسیار متفاوت، در چارچوبهای گوناگون «ملی» توسعه یافت. مقالات این جلد بر انواع روشهایی که فرهنگ مدرن تراژدی کلاسیک را دوباره اختراع کرده است، تمرکز دارد. انحرافات متفاوتی که این ژانر بین دوران باستان و قرن شانزدهم دیده است، با دنبال کردن سیر تکامل و شکستگی های تاریخ آن در یونان، روم، در قرون وسطی و در اولین تولید ایتالیایی، انگلیسی، فرانسوی و اسپانیایی به تصویر کشیده شده است.
La forma teatrale della tragedia – inventata dai Greci e riproposta in varie modalità sulle scene romane – si esaurì e scomparve dalla cultura occidentale per un lungo periodo, compreso fra l'età tardo antica e l'inizio dell'umanesimo. Durante il Medioevo la conoscenza tanto del genere letterario quanto delle sue forme di presentazione al pubblico si ridusse a poche notizie confuse, sulla base delle quali gli intellettuali interessati alla letteratura antica cercarono, in modi talvolta davvero curiosi, di costruirsi una propria idea della tragedia. A quest'idea le varie tradizioni nazionali diedero una nuova vita, quando la riscoperta dei modelli classici permise di osservare più da vicino i testi di un autore come Seneca, e poi quelli dei grandi capolavori attici, e via via si acquisirono nuove conoscenze sulla realtà del teatro antico. Ma la tragedia moderna si sviluppò in forme assai differenziate, all'interno dei vari ambiti 'nazionali'. I saggi di questo volume si concentrano sulla varietà dei modi in cui la cultura moderna ha reinventato la tragedia classica. Le diverse declinazioni che questo genere ha conosciuto, fra l'antichità e il Cinquecento, vengono illustrate seguendo l'evoluzione e le fratture della sua storia in Grecia, a Roma, durante il Medioevo e nella prima produzione italiana, inglese, francese e spagnola.