دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
دانلود کتاب Le partage du sensible : esthétique et politique
دانلود کتاب به اشتراک گذاری معقول: زیبایی شناسی و سیاست
مشخصات کتاب
Le partage du sensible : esthétique et politique
ویرایش:
نویسندگان: Jacques Rancière
سری:
ISBN (شابک) : 2913372058, 9782913372054
ناشر: La Fabrique
سال نشر: 2000
تعداد صفحات: 78
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 799 کیلوبایت
قیمت کتاب (تومان) : 50,000
در صورت تبدیل فایل کتاب Le partage du sensible : esthétique et politique به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب به اشتراک گذاری معقول: زیبایی شناسی و سیاست نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
توضیحاتی در مورد کتاب به اشتراک گذاری معقول: زیبایی شناسی و سیاست
فراتر از بحث‌های مربوط به بحران هنر یا مرگ تصویر که صحنه پایان‌ناپذیر پایان آرمان‌شهرها را بازتاب می‌دهد، متن حاضر می‌خواهد شرایطی را برای فهم پیوندی که زیبایی‌شناسی و سیاست را به هم پیوند می‌دهد، ایجاد کند. او پیشنهاد می کند که این کار را انجام دهیم تا به اولین کتیبه اعمال هنری در تقسیم زمان ها و فضاها، مرئی و نامرئی، گفتار و سروصدا برگردیم که هم مکان و هم موضوع سیاست را مشخص می کند. سپس می‌توانیم رژیم‌های تاریخی هنرها را به‌عنوان اشکال خاص این رابطه متمایز کنیم و گمانه‌زنی‌ها درباره سرنوشت سرنوشت‌ساز یا باشکوه «مدرنیته» را به تحلیل یکی از این اشکال ارجاع دهیم. ما همچنین می‌توانیم بفهمیم که چگونه همین نظام فکری اعلام استقلال هنر و یکسان‌سازی آن را با نوعی تجربه جمعی پایه‌گذاری می‌کند. هنرها فقط آنچه را که می توانند به آنها قرض دهند به بنگاه های سلطه یا رهایی می دهند، این صرفاً همان چیزی است که با آنها مشترک است: موقعیت ها و حرکات بدن ها، کارکردهای گفتار، توزیع های مرئی و نامرئی.
توضیحاتی درمورد کتاب به خارجی
Au-delà des débats sur la crise de l'art ou la mort de l'image qui rejouent l'interminable scène de la fin des utopies, le présent texte voudrait établir quelques conditions d'intelligibilité du lien qui noue esthétique et politique. Il propose pour cela d'en revenir à l'inscription première des pratiques artistiques dans le découpage des temps et des espaces, du visible et de l'invisible, de la parole et du bruit, qui définit à la fois le lieu et l'enjeu de la politique. On peut alors distinguer des régimes historiques des arts comme formes spécifiques de ce rapport et renvoyer les spéculations sur le destin fatal ou glorieux de la «modernité» à l'analyse d'une de ces formes. On peut aussi comprendre comment un même régime de pensée fonde la proclamation de l'autonomie de l'art et son identification à une forme de l'expérience collective. Les arts ne prêtent aux entreprises de la domination ou de l'émancipation que ce qu'ils peuvent leur prêter, soit simplement ce qu'ils ont de commun avec elles: des positions et des mouvements des corps, des fonctions de la parole, des répartitions du visible et de l'invisible.
