دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Jean-Paul Sartre. Luigi de Nardis (editor)
سری: La cultura 1382
ISBN (شابک) : 8842827398, 9788842827399
ناشر: Il Saggiatore
سال نشر: 2020
تعداد صفحات: 192
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 227 Kb
در صورت تبدیل فایل کتاب Le parole به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب کلمات نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
ژان پل سارتر که در خانوادهای بورژوازی بزرگ شده بود، روشنفکران، استادان و کشیشهای لوتری، تک فرزندی مورد تحسین و متنعم به خود میبالید، خیلی زود ژان پل سارتر ادبیات را در کتابخانه بزرگ خانه کشف کرد. سارتر با بازخوانی دوران کودکی خود و بازی با حافظه، از اولین خوانشهایش، دفترهای داستانهایش، پیروزیهای دوران کودکیاش و دوران نوجوانی برای ما میگوید و باعث میشود داستان یک دوره را در داستان او پیدا کنیم. او به یاد می آورد زمانی که در اتاق کار پدربزرگ مادری اش، دراز کشیده روی فرش، سفرهای شگفت انگیزی را در میان کتاب ها انجام داد، و آسمان هایی پر از کلمات نامفهوم را کشف کرد که گویی تابوت هایی پر از اسرار در برابر او مقاومت می کردند. کلمات غنی، قابل سنجیدن، که معنای آنها باید تعیین می شد. اما همچنین کلمات نبوی و رستگاری که به جهان شکل داد و غرش پشت سر و صدا، خراش پشت سر، جهان نظری و ادبی سارتر را پدید آورد، کیهانی که بسیاری از تخیلات قرن بیستم ما آن را شکل داده است. بدین ترتیب بود که سارتر شروع به نوشتن کرد، از آن کلمات شروع کرد، زیرا آنها را تصعید واقعیت می دانست: کلماتی که می توان با آنها اشیاء را درک کرد و همزمان خلق کرد، آنها را زنده در دام جملات گرفت و آنها را به معنی بازگرداند. در غیر این صورت آنها را نداشتند. نوشتن تلاشی بود برای نامگذاری و درک هیچ چیز ناگفتنی، لنگر انداختن جهان به رویاها، ربودن زندگی از شانس. \"Le parole\" شاهکاری از خود تحلیلی، وصیت یک نابغه پایدار، تفسیر گذشته نگر از گذشته خود، زمان کشف مجدد دوران کودکی در خودنگاره بلوغ است. نه داستان یک کودکی خارقالعاده، بلکه فانتزی فوقالعاده کودکی مردی که روی کلمات کار میکرد تا زمانی که دقیقاً افکارش را منعکس کنند. سارتر با شهادت به اینکه زندگی خود آخرین عمل آفرینش است، دلایلی را که منجر به نویسنده شدن او شد و در کنار هم معنای عمیق ادبیات را دوباره کشف می کند.
Cresciuto in una famiglia borghese che tra i suoi membri vantava intellettuali, professori e pastori luterani, figlio unico adorato e coccolato, molto presto Jean-Paul Sartre, nella grande biblioteca di casa, scoprì la letteratura. Ripercorrendo la sua infanzia e giocando con la memoria, Sartre ci parla delle prime letture, dei suoi quaderni di racconti, dei trionfi infantili e di quelli dell'adolescenza, facendoci ritrovare nella sua storia la storia di un'epoca. Ricorda quando nello studio del nonno materno, steso su un tappeto, intraprendeva meravigliosi viaggi attraverso i libri, alla scoperta di cieli costellati di parole incomprensibili che gli resistevano come fossero scrigni colmi di segreti. Parole ricche, da soppesare, di cui bisognava decidere il senso. Ma anche parole profetiche, salvifiche, che davano forma al mondo e che, rimbombo dopo rimbombo, scalfittura dopo scalfittura, hanno originato l'universo teorico e letterario di Sartre, il cosmo che tanta parte del nostro immaginario novecentesco ha plasmato. È stato così che Sartre ha preso a scrivere, a partire da quelle parole, perché le riteneva sublimazione della realtà: parole con cui al tempo stesso afferrare e creare le cose, catturarle vive nella trappola delle frasi e restituirle al senso che altrimenti non avrebbero avuto. Scrivere era il tentativo di nominare e realizzare l'indicibile nulla, di ancorare il mondo ai sogni, di strappare la vita al caso. "Le parole" è un capolavoro di autoanalisi, il testamento di un genio perseverante, l'interpretazione retrospettiva del proprio passato, il tempo ritrovato dell'infanzia nell'autoritratto della maturità. Non il racconto di un'infanzia straordinaria, ma la straordinaria fantasia sull'infanzia di un uomo che lavorava sulle parole fino a quando queste non riflettevano esattamente i suoi pensieri. A testimoniare che la vita stessa è un ultimo atto di creazione, Sartre ritrova le motivazioni che l'hanno portato a diventare scrittore e, insieme, il significato profondo della letteratura.