دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Didier Anzieu. Evelyne Séchaud
سری:
ISBN (شابک) : 210002793X, 9782100027934
ناشر: Dunod
سال نشر: 1995
تعداد صفحات: 308
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 16 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب Le moi-peau به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب پوست من نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
در سال 1974، دیدیه آنزیو در Nouvelle Revue de Psychanalyse مقاله ای با عنوان "Le Moi-peau" منتشر کرد که تأثیر آن بر دنیای دانشگاهیان و پزشکان هرگز از تعیین کننده نبود. در سال 1985 کتابی با همین عنوان منتشر شد که در آن نویسنده ترکیبی از تحقیقات خود را ارائه کرد و نظریه ای در مورد عملکردهای پوست-خود ارائه کرد. امروز یک نسخه جدید اصلاح و تکمیل شده است. پوست پوشش بدن است، همانطور که نفس تمایل دارد دستگاه روانی را در بر بگیرد. از این منظر، ساختارها و عملکردهای پوست میتواند قیاسهای پرباری را در اختیار روانکاوان و روانشناسان قرار دهد تا آنها را در بازتابها و تکنیکهایشان راهنمایی کنند. Skin-ego به عنوان یک مفهوم عملیاتی ظاهر می شود که حمایت از ایگو را بر روی پوست مشخص می کند و دلالت بر همسانی بین عملکردهای ایگو و پوشش بدن ما دارد (محدود کردن، شامل کردن، سازماندهی). با توجه به اینکه ایگو، مانند پوست، در یک واسط ساختار یافته است، بنابراین غنی سازی مفاهیم مرزها، محدودیت ها، ظروف را در یک دیدگاه روانکاوانه ممکن می سازد. علاوه بر این، غنای مفهومی پوست-خود به درک بهتر واقعیت بالینی پیچیده اجازه می دهد: فراتر از رابطه بین شرایط پوستی و اختلالات روانی، نویسنده نشان می دهد که سرمایه گذاری بیش از حد یا کمبود فلان کارکرد از پوست من. به ویژه مازوخیسم انحرافی، هسته هیستریک روان رنجوری یا تمایز بین شخصیت های خودشیفته و حالت های مرزی.
En 1974, Didier Anzieu publiait dans la Nouvelle Revue de Psychanalyse un article intitulé " Le Moi-peau " dont l'impact sur le monde des universitaires et des cliniciens n'a cessé depuis d'être déterminant. En 1985 paraissait sous ce même titre un livre où l'auteur présentait la synthèse de ses recherches et proposait une théorie des fonctions du Moi-peau. Aujourd'hui parait une nouvelle édition revue et complétée. La peau est l'enveloppe du corps, tout comme le moi tend à envelopper l'appareil psychique. De ce point de vue, les structures et fonctions de la peau peuvent fournir aux psychanalystes et aux psychologues des analogies fécondes pour les guider dans leurs réflexions et leurs techniques. Le Moi-peau apparaît comme un concept opératoire précisant l'étayage du moi sur la peau et impliquant une homologie entre les fonctions du moi et celles de notre enveloppe corporelle (limiter, contenir, organiser). Considérer que le moi, comme la peau, se structure en une interface permet ainsi d'enrichir les notions de frontières, de limites, de contenants, dans une perspective psychanalytique. Par ailleurs, la richesse conceptuelle du Moi-peau permet de mieux appréhender une réalité clinique complexe : au-delà des relations entre les affections dermatologiques et les désordres psychiques, l'auteur montre que le surinvestissement ou la carence de telle ou telle fonction du Moi-peau rendent compte notamment du masochisme pervers, du noyau hystérique de la névrose ou de la distinction entre personnalités narcissiques et états-limites.