دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: نویسندگان: Antonino Liberale, Tommaso Braccini (editor), Sonia Macrì (editor) سری: Piccola biblioteca Adelphi 714 ISBN (شابک) : 8845932419, 9788845932410 ناشر: Adelphi سال نشر: 2018 تعداد صفحات: 0 زبان: Italian فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود) حجم فایل: 1 مگابایت
در صورت ایرانی بودن نویسنده امکان دانلود وجود ندارد و مبلغ عودت داده خواهد شد
در صورت تبدیل فایل کتاب Le metamorfosi به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب دگرگونی ها نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
منسوب به یک لیبرال آنتونینوس که ما هیچ خبری از او نداریم و به احتمال زیاد بین قرن های دوم و سوم تنظیم شده است، این مجموعه داستان های دگردیسی از کدکس هایدلبرگ، Palatinus Graecus 398 به ما رسیده است. تفسیر بسیار غنی. توسط Sonia Macrì و Tommaso Braccini به طرز ماهرانه ای کل شبکه پیچیده اسطوره ای، فولکلور و مردم شناسی را که پس زمینه آن را تشکیل می دهد، بازسازی می کند. «تایفون خدایان را تعقیب کرد و آنها را تحت فشار قرار داد. با این حال، آنها از او فرار کردند و احتیاط کردند که ظاهر خود را به ظاهر حیوانات تغییر دهند. و به این ترتیب، آپولون به گنجشک، هرمس به ماهی، آرتیس به ماهی لپیدوت، آرتمیس گربه، دیونیزوس به نوبه خود خود را مانند بز، هراکلس یک حنایی، هفائستوس به یک گاو، لتو یک زیره و هر یک از خدایان دیگر تغییر شکل دادند. راهی که او مدیریت کرد سپس هنگامی که زئوس با صاعقه ای به تایفون زد، او که در آتش سوخته بود، در دریا پنهان شد و شعله های آتش را در آنجا خاموش کرد. زئوس اما او را رها نکرد، اما کوه غول پیکر اتنا را بر روی طوفان انداخت و هفایستوس را به عنوان نگهبان بالای آن قرار داد. دومی پس از ثابت کردن سندان ها روی گردن تایفون، جرم فلز داغ را کار می کند». در اسطوره های یونانی این احتمال وجود داشت که مردان و زنان بتوانند خود را به حیوانات، گیاهان و سنگ ها تبدیل کنند. این آخرین شاخه از قلمرو مسخ بود. و آخرین خواننده آن داستان ها اووید بود. پیش از او و در کنار او، ادبیاتی کامل روی آن مضامین رونق گرفته بود که زمان آن را زیر آب برده است. اما حداقل یک کشتی گرانبها نجات یافته است: این دگردیسی ها اثر آنتونینو لیبرال، که برای برخی رویدادها منبعی منحصر به فرد و ضروری است و باید در کنار نوشته های آپولودوروس و هیجینوس به عنوان شاهدی بر آنچه اسطوره شناسی باستانی بوده است، قرار گیرد.
Attribuita a un Antonino Liberale di cui non si ha alcuna notizia e allestita con ogni probabilità tra il II e il III secolo, questa silloge di racconti di metamorfosi ci è stata tramandata da un codice di Heidelberg, il Palatinus Graecus 398. Il ricchissimo commento di Sonia Macrì e Tommaso Braccini ricostruisce con sapienza tutta la complessa rete mitografica, folklorica e antropologica che le fa da sfondo. «Tifone inseguì gli dèi, incalzandoli. Essi però gli sfuggirono, avendo la precauzione di mutare il proprio sembiante in quello di animali. E così, Apollo divenne uno sparviere, Ermes un ibis, Ares un pesce lepidoto, Artemide un gatto, Dioniso a sua volta si rese simile a un capro, Eracle a un cerbiatto, Efesto a un bue, Leto a un toporagno e ciascuno degli altri dèi cambiò aspetto nel modo in cui riuscì. Quando, poi, Zeus colpì Tifone con un fulmine, quello, consumato dal fuoco, si nascose nel mare e lì spense le fiamme. Zeus, però, non lo lasciò andare, ma gettò su Tifone il gigantesco monte Etna e sulla sua cima pose Efesto, come guardiano. Quest'ultimo, dopo aver fissato le incudini sul collo di Tifone, lavora la massa di metallo rovente». Nel mito greco era plausibile che uomini e donne potessero trasformarsi in animali, piante e rocce. Era l'ultima propaggine del regno della metamorfosi. E l'ultimo cantore di quelle storie fu Ovidio. Prima di lui e accanto a lui era fiorita su quei temi una intera letteratura, che il tempo ha sommerso. Ma almeno un prezioso relitto si è salvato: queste Metamorfosi di Antonino Liberale, che per alcune vicende sono una fonte unica e indispensabile e vanno poste accanto agli scritti di Apollodoro e di Igino come testimonianza di ciò che fu l'antica mitografia.