دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش: [3 ed.]
نویسندگان: Hofmann. Johann Baptist
سری: Indogermanische Bibliothek. Erste Reihe, Lehr- und Handbücher
ناشر: Carl Winter
سال نشر: 1951
تعداد صفحات: 252
[115]
زبان: German
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 22 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Lateinische Umgangssprache به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب زبان محاوره ای لاتین نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
H. از سال 1904 تا 1909 در مونیخ زبان شناسی کلاسیک و زبان شناسی تطبیقی تحصیل کرد (امتحان دولتی و دکترا در 1909). فراتر از همه، F. Vollmer و W. Streitberg برای کار علمی او تعیین کننده بودند. او قبلاً در پایان نامه خود "De verbis quae in prisca Latinitate extant deponentibus" (1910) مواد Thesaurus linguae Latinae را ارزیابی کرد. ولمر حتی قبل از سختگیری، او را کارمند اصطلاحنامه کرد (1909). در اینجا او تا پایان فعال ماند. 51-1927 او سردبیر جلد اول بود. در میان بسیاری از مقالات کاملاً ساختار یافته و متمرکز با لمس شخصی، «et» است که در آن صدها هزار سند پردازش می شود. سه اثر اصلی او برای مطالعات لاتین و زبانشناسی ضروری شدهاند. اولین موردی که به آن اشاره میشود، بازنگری «Latinisches Etymologisches Handbuch» A. Walde است که به معادلهای متعددی از زبانهای هندواروپایی دیگر بسط داده شد و او در سال 1924 آن را به استریتبرگ اختصاص داد (21920-38، 31940-54). . یک کار کاملاً جدید نیز بازنگری H. در "Syntax und Styistics" J. H. Schmalz (1928، در "Latinische Grammatik" Handbuch der Altentumswissenschaft) بود که در آن دیدگاه نحو تاریخی، خط منسجم از قدیمی است. لاتین تا لاتین متأخر، دقت روشمند تعیین کننده است (مقدمه H. "توسعه و وضعیت تحقیقات زبان لاتین" را مقایسه کنید). در کنار آن کتاب بنیادی "Die Latine Coloquial Language" (1926، 31951) قرار دارد که از دانشی مستقل از مطالب استفاده می کند و دارای نکات ظریفی است. بیماری های جسمانی او را از تدریس مستقیم باز می داشت (شنوایی که در دوران تحصیل او شروع شد تقریباً به ناشنوایی کامل منجر شد؛ شکستگی گردن استخوان ران در سال 1947 حرکت او را دشوار کرد)، اچ که در دنیای آکادمیک بسیار مورد توجه بود، تمام انرژی خود را وقف این کار کرد. اصطلاحنامه و وسواس او به کار آثار علمی (و به مکاتبات علمی جامع).
H. studierte 1904-09 in München klassische Philologie und vergleichende Sprachwissenschaft (Staatsexamen und Promotion 1909); vor allem F. Vollmer und W. Streitberg wurden für seine wissenschaftliche Arbeit bestimmend. Bereits in seiner Dissertation „De verbis quae in prisca Latinitate extant deponentibus“ (1910) wertete er das Material des Thesaurus linguae Latinae aus. Noch vor dem Rigorosum machte Vollmer ihn zum Mitarbeiter am Thesaurus (1909); hier blieb er bis zuletzt tätig. 1927-51 war er Redaktor des I-Bandes; zu seinen vielen klar gegliederten und konzentrierten, dabei persönlich geprägten Artikeln gehört „et“, wo hunderttausende von Belegen aufgearbeitet sind. Für die Latinistik und die Sprachwissenschaft unentbehrlich geworden sind seine 3 Hauptwerke. Zunächst ist zu nennen die um zahlreiche Entsprechungen aus anderen indogermanischen Sprachen erweiterte Neubearbeitung von A. Waldes „Lateinischem etymologischem Wörterbuch“, die ihm Streitberg 1924 übertrug (21920-38, 31940-54). Ein ganz neues Werk wurde auch H.s Neubearbeitung der „Syntax und Stilistik“ von J. H. Schmalz (1928, in der „Lateinischen Grammatik“ des Handbuchs der Altertumswissenschaft), worin der Gesichtspunkt der historischen Syntax, die konsequente Linienführung vom Altlatein bis zum Spätlatein, die methodische Exaktheit bestimmend sind (vergleiche H.s Einleitung „Entwicklung und Stand der lateinischen Sprachforschung“). Daneben steht das grundlegende, aus souveräner Materialkenntnis schöpfende, aufs feinste nuancierende Buch „Die lateinische Umgangssprache“ (1926, 31951). Durch körperliche Leiden am unmittelbaren Lehren gehindert (ein noch während des Studiums einsetzendes Gehörleiden führte zu fast völliger Taubheit; ein Schenkelhalsbruch 1947 machte ihn schwer beweglich), hat H., in der gelehrten Welt hochangesehen, voller Arbeitsbesessenheit alle Kraft an den Thesaurus und an seine wissenschaftlichen Werke (und an eine umfassende wissenschaftliche Korrepondenz) gewandt.