دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Nelson. Deborah
سری:
ناشر:
سال نشر: 2018
تعداد صفحات: [156]
زبان: Spanish
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 105 Mb
در صورت تبدیل فایل کتاب Las implacables. Arbus. Arendt. Didion. McCarthy. Sontag. Weil به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب بی امان. بوته. آرنت دیدیون. مک کارتی سونتاگ. ویل نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
دبورا نلسون در این مقاله با شش زن باهوش سروکار دارد که تقریباً همیشه به دلیل استحکام عجیب اعتقاداتشان شناخته شده اند: سیمون ویل، هانا آرنت، مری مک کارتی، دایان آربوس، سوزان سونتاگ و جوآن دیدیون. اگرچه برخی از آنها به نوعی با حلقه روشنفکران نیویورک مرتبط بودند، اما همگی حاضر نشدند خود را تحت یک سنت واحد قرار دهند و تلاش کردند تا از دسته بندی های متعارف فکری اجتناب کنند. با این حال، آثار آنها نوعی قرابت سبک و دیدگاهی فلسفی را نشان میدهد که از نگرش مشترک نسبت به رنج ناشی میشود: آنچه مری مک کارتی آن را «نگاه سرد» مینامید، تنها یک بیزاری شخصی از نمایش احساسات نبود، بلکه نوعی توجه احساساتی بود که رویکردهای زیبایی شناختی را دیکته کرد و مواضع اخلاقی و سیاسی را تثبیت کرد. Las implacables سفری را در میان آثارش پیشنهاد میکند و زیر سؤال بردن همدلی را به عنوان موقعیت اخلاقی ممتاز برای بررسی درد برجسته میکند. این شش زن در نوشتار و هنر خود اعتقاد راسخ خود را به صراحت بیان می کنند که با رنج باید به شیوه ای ملموس، مستقیم و واقع بینانه و بدون توسل به آسایش یا ظلم برخورد کرد. همانطور که دبورا نلسون استادانه نشان میدهد، این دیدگاه یک سنت متضاد مهم را با توجه به قطبیسازی معمولی که از نیمه دوم قرن بیستم شکوفا شد، بین، از یک سو، بیان احساسی و از سوی دیگر، کنایههای بیوجدانه تشکیل میدهد. این «مدرسه احساساتی» در نهایت با اصرار بر رویارویی با واقعیت بدون تسلیت و جبران، راههای جدیدی را برای نزدیک شدن به جنبههای تراژیک هستی، هم در بعد عمومی و هم در صمیمیترین جنبههای آن ارائه میکند.
Deborah Nelson se ocupa en este ensayo de seis mujeres brillantes, casi siempre reconocidas por la peculiar firmeza de sus convicciones: Simone Weil, Hannah Arendt, Mary McCarthy, Diane Arbus, Susan Sontag y Joan Didion. Si bien alguna de ellas se relacionaron de un modo u otro con el círculo de los intelectuales de Nueva York, todas rehusaron ubicarse bajo una única tradición y se esforzaron por eludir las categorías convencionales del pensamiento. Sin embargo, sus obras revelan una afinidad de estilo y una perspectiva filosófica que deriva de una actitud compartida hacia el sufrimiento: aquello que Mary McCarthy llamaba "mirar fríamente" no solo era una aversión personal hacia los despliegues de la emoción, era un modo de atención asentimental que dictaba enfoques estéticos y fijaba posiciones éticas y políticas. Las implacables propone un recorrido por sus obras y destaca los cuestionamientos a la empatía como la postura ética privilegiada para examinar el dolor. En su escritura y su arte, estas seis mujeres hacen explícita su firme creencia de que el sufrimiento debe tratarse de manera concreta, directa y realista, sin recurrir al consuelo ni caer en la crueldad. Como muestra Deborah Nelson con maestría, esta perspectiva constituye una importante contra-tradición con respecto a la usual polarización que floreció a partir de la segunda mitad del siglo xx, entre, por un lado, la expresividad emocional y, por otro, la ironía desaprensiva. En última instancia, con su insistencia en enfrentar la realidad sin consuelos ni compensaciones, esta austera "escuela de lo asentimental" ofrece nuevas maneras de acercarse a los aspectos trágicos de la existencia, tanto en su dimensión pública como en sus aspectos más íntimos.