Language of the Stars: A Discourse on the Theory of the Light Changes of Eclipsing Variables

متغیرهای گرفتگی - آنچه که آنها می توانند به ما بگویند و ما با آنها چه کاری می توانیم انجام دهیم هدف کتاب حاضر ارائه مقدمه ای برای تفسیر تغییرات نور مشاهده شده ستارگان دوتایی در حال کسوف و تجزیه و تحلیل آنها برای عناصر سیستم های مربوطه هر زمان که خواص هر جرم آسمانی را مطالعه می کنیم - چه یک سیاره یا یک ستاره - تمام اطلاعاتی که می خواهیم به دست آوریم می تواند از دو کانال مختلف به ما برسد: جاذبه گرانشی آنها و نور آنها. با این حال، تعامل گرانشی بین زمین ما و همسایگان آسمانی آن تنها در فواصل به ترتیب ابعاد منظومه شمسی قابل اندازه گیری است. و تنها وسیله ارتباطی با قلمرو ستارگان، فوتون‌های با پای زیرک آنها هستند که - با تأخیر زمانی مناسب - در میان شکاف‌های میانی فضا به ما می‌رسند. تا زمانی که یک ستاره منفرد است و نور ثابتی از خود ساطع می کند، منبع اطلاعات آشکاری نیست. طیف‌سنجی نور آن می‌تواند دمای (رنگ یا یونیزاسیون) لایه‌های بیرونی نیمه شفاف ستاره، ترکیب شیمیایی آن‌ها و فشار رایج (از طریق اثر استارک) یا میدان مغناطیسی (اثر زیمن) را آشکار کند. می تواند حتی برخی از اطلاعات در مورد درخشندگی مطلق یا سرعت چرخش خود را فاش کند. با این حال، نمی تواند چیزی در مورد آنچه که ما بیشتر دوست داریم بدانیم - یعنی جرم یا اندازه (یعنی چگالی) پیکربندی مربوطه به ما بگوید. ابعاد مطلق یا ساختار درونی آن.

Eclipsing Variables - What They can Tell Us and What We can do with Them The aim of the present book will be to provide an introduction to the inter­ pretation of the observed light changes of eclipsing binary stars and their analysis for the elements of the respective systems. Whenever we study the properties of any celestial body - be it a planet or a star - all information we wish to gain can reach us through two different channels: their gravitational attraction, and their light. Gravitational interaction between our Earth and its celestial neighbours is, however, measurable only at distances of the order of the dimensions of our solar system; and the only means of communication with the realm of the stars are their nimble-footed photons reaching us - with appropriate time-lag - across the intervening gaps of space. As long as a star is single and emits constant light, it does not constitute a very revealing source of information. A spectrometry of its light can disclose, to be sure, the temperature (colour, or ionization) of the star's semi-transparent outer layers, their chemical composition, and prevalent pressure (through Stark effect) or magnetic field (Zeeman effect), it can disclose even some information about its absolute luminosity or rate of spin. It cannot, however, tell us anything about what we should like to know most - namely, the mass or size (i.e., density) of the respective configuration; its absolute dimensions, or its internal structure.