Language Acquisition and the Theory of Parameters

این کتاب شاید خیره کننده ترین نمایش موجود از قدرت توضیحی رویکرد پارامتریک به نظریه زبانی باشد. این شبیه به یک دلیل قیاسی نیست، بلکه شبیه به کشف ردپایی در مکانی دور است که یک باستان شناس را خوشحال می کند. کتاب مملو از استدلال های پیچیده است، اما جنبه خیره کننده آن این است که استدلال نه تنها بین نحو پیچیده و زبان های متنوع حرکت می کند، بلکه پیش بینی هایی را در مورد آنچه کودکان دو ساله درمورد درهم آمیختگی ورودی های زبانی که با آنها مواجه می شود، پیش بینی می کند. هایمز نشان می‌دهد که این پیش‌بینی‌ها با تجزیه و تحلیل تبعیض آمیز داده‌های اکتساب به زبان انگلیسی و ایتالیایی پشتیبانی می‌شوند. اجازه دهید قبل از اینکه نظریه او را مورد بحث قرار دهیم، بافت زبانی را برای لحظه ای بررسی کنیم. موضوع نهایی در نظریه زبان شناسی توضیح این است که چگونه یک کودک می تواند هر زبان انسانی را به دست آورد. برای درک این واقعیت، ما باید یک مکانیسم ذاتی ارائه کنیم که دارای دو محدودیت متضاد است: باید به اندازه کافی گسترده باشد که تنوع زبان انسان را توضیح دهد، و به اندازه کافی محدود باشد تا کودک فرضیه های نامربوط در مورد زبان خود، به ویژه فرضیه هایی از زبان خود ایجاد نکند. که هیچ بهبودی وجود ندارد. به این معنا که کودک نباید دستور زبانی ارائه دهد که تمام جملات یک زبان و همچنین جملات دیگری را که در زبان نیستند مجاز کند. در یک کلام، کودک نباید زبانی ایجاد کند که در آن نتوان برای بزرگسالان بین دستوری و غیر دستوری تفاوت قائل شد.

This book is perhaps the most stunning available demonstration of the explanatory power of the parametric approach to linguistic theory. It is akin, not to a deductive proof, but to the discovery of a footprint in a far-off place which leaves an archeologist elated. The book is full of intricate reasoning, but the stunning aspect is that the reasoning moves between not only complex syntax and diverse languages, but it makes predictions about what two-year-old children will assume about the jumble of linguistic input that confronts them. Those predictions, Hyams shows, are supported by a discriminating analysis of acquisition data in English and Italian. Let us examine the linguistic context for a moment before we discuss her theory. The ultimate issue in linguistic theory is the explanation of how a child can acquire any human language. To capture this fact we must posit an innate mechanism which meets two opposite constraints: it must be broad enough to account for the diversity of human language, and narrow enough so that the child does not make irrelevant hypotheses about his own language, particularly ones from which there is no recovery. That is, a child must not posit a grammar which permits all of the sentences of a language as well as other sentences which are not in the language. In a word, the child must not create a language in which one cannot make adult discriminations between grammatical and ungrammatical.