Landscape Ecology in Asian Cultures

مناظر فرهنگی محصول تعامل بین انسان و محیط های طبیعی است. آنها مناظر و مناظر دریایی هستند که توسط تاریخ بشر و استفاده از زمین شکل گرفته اند. فرآیندهای اجتماعی-اقتصادی به ویژه، اما همچنین تغییرات محیطی و اختلالات طبیعی، برخی از نیروهایی هستند که پویایی منظر را تشکیل می دهند. برای درک و مدیریت چنین مناظر پیچیده، رویکردهای بین رشته ای و فرا رشته ای با تأکید بر ادغام علوم طبیعی و اجتماعی و در نظر گرفتن کارکردهای منظر چندگانه ضروری است. الگوهای فضایی مناظر آسیایی به شدت با فعالیت های انسانی و تأثیرات آنها مرتبط است. الگوها و فرآیندهای انسان زایی مناظر فرهنگی سنتی متعددی را در سراسر منطقه ایجاد کرده اند و درک آنها نیازمند دانش بومی است. بوم‌شناسی منظر فرهنگی از دیدگاه منحصربه‌فرد آسیایی در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است، همچنین مدیریت مناظر و سیاست‌های استفاده از زمین. مناظر تحت سلطه انسان با سنت های طولانی، مانند آنچه در اینجا توضیح داده شده است، اطلاعات مفیدی را برای همه بوم شناسان، نه تنها در آسیا، فراهم می کند تا رابطه انسان-محیط زیست و پایداری چشم انداز را درک کنند.

Cultural landscapes are a product of the interactions between humans and natural settings. They are landscapes and seascapes that are shaped by human history and land use. Socioeconomic processes especially, but also environmental changes and natural disturbances, are some of the forces that make up landscape dynamics. To understand and manage such complex landscapes, interdisciplinary and transdisciplinary approaches are necessary, emphasizing the integration of natural and social sciences and considering multiple landscape functions. The spatial patterns of Asian landscapes are strongly related to human activities and their impacts. Anthropogenic patterns and processes have created numerous traditional cultural landscapes throughout the region, and understanding them requires indigenous knowledge. Cultural landscape ecology from a uniquely Asian perspective is explored in this book, as are the management of landscapes and land-use policies. Human-dominated landscapes with long traditions, such as those described herein, provide useful information for all ecologists, not only in Asia, to better understand the human–environmental relationship and landscape sustainability.