Lacan, Foucault, and the Malleable Subject in Early Modern English Utopian Literature

مطالعات تئوریک در ادبیات اتوپیایی مدرن اولیه انگلیسی عمدتاً بر تفسیر مارکسیستی این متون در تلاش برای توصیف آنها به عنوان پروتو مارکسیستی متمرکز شده است. در عوض، جلد حاضر با استفاده از این متون به عنوان مطالعات موردی برای کشف تقاطع‌های اندیشه ژاک لاکان و میشل فوکو، بر ذهنیت در نوشتار آرمان‌شهری اولیه انگلیسی مدرن تمرکز دارد. هم لاکان و هم فوکو بین گرایش‌های فکری ساختارگرا و پساساختارگرا به جلو و عقب رفتند و در نهایت هر دو از طبقه‌بندی دقیق در هر دو اردوگاه سرپیچی کردند. اگرچه مطالعات متعددی ظاهر شده است که اندیشه‌های لاکان و فوکو را با هم مقایسه می‌کنند، اما کاربردهای نسبتا کمی از اندیشه‌های آنها در کنار هم در ادبیات وجود داشته است. این مطالعه با بکارگیری اندیشه هر دو نظریه‌پرداز، که منتقد ادبی نبودند، در خوانش‌های ادبیات آرمان‌شهری اولیه انگلیسی مدرن، از یک سو، شکل‌گیری ذهنیت آرمان‌شهری را توصیف می‌کند که هم از نظر روانکاوی (ادیپی و پیشاادیپی) و هم از نظر روانکاوی است. از نظر اجتماعی ساخته شده است، و از سوی دیگر، راه های جدیدی را نشان می دهد که در آن اندیشه لاکان و فوکو در متون ادبی به کار می روند و یکدیگر را تکمیل می کنند. سوژه آرمان‌شهری سوژه‌ای انعطاف‌پذیر است، موضوعی که ذهنیت زبانی و روان‌کاوانه‌ای آن تعیین می‌کند که تا چه حد عوامل محیطی و اجتماعی در هویتی متجلی می‌شوند که در میان هویت‌های نمادین، خیالی و واقعی لاکان حرکت می‌کند.

Theoretically informed scholarship on early modern English utopian literature has largely focused on Marxist interpretation of these texts in an attempt to characterize them as proto- Marxist. The present volume instead focuses on subjectivity in early modern English utopian writing by using these texts as case studies to explore intersections of the thought of Jacques Lacan and Michel Foucault. Both Lacan and Foucault moved back and forth between structuralist and post-structuralist intellectual trends and ultimately both defy strict categorization into either camp. Although numerous studies have appeared that compare Lacan’s and Foucault’s thought, there have been relatively few applications of their thought together onto literature. By applying the thought of both theorists, who were not literary critics, to readings of early modern English utopian literature, this study will, on the one hand, describe the formation of utopian subjectivity that is both psychoanalytically (Oedipal and pre-Oedipal) and socially constructed, and, on the other hand, demonstrate new ways in which the thought of Lacan and Foucault inform and complement each other when applied to literary texts. The utopian subject is a malleable subject, a subject whose linguistic, psychoanalytical subjectivity determines the extent to which environmental and social factors manifest in an identity that moves among Lacan’s Symbolic, Imaginary, and Real.