دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Claire-Helene Lavigne
سری:
ناشر: Universite de Montreal
سال نشر: 2002
تعداد صفحات: 314
زبان: French
فرمت فایل : PDF (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 19 مگابایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La traduction juridique au Moyen Âge: Moyen d’appropriation et de réinvention culturelle des “Institutiones” de Justinien 1er به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب ترجمه حقوقی در قرون وسطی: ابزار تصاحب و اختراع مجدد فرهنگی "موسسات" ژوستینین اول نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
تا به امروز، هیچ کس روش های مورد استفاده در ترجمه مجموعه های حقوق روم ساخته شده در فرانسه در قرن سیزدهم را مطالعه نکرده است. این پایان نامه با بررسی دو ترجمه از مؤسسات ژوستینیانوس اول به دنبال آن است که حداقل تا حدی این وضعیت را اصلاح کند و علاقه به موضوع را برانگیزد. اولی ناشناس است، نمی توان تاریخ دقیق آن را تعیین کرد و به نثر است. دومی منسوب به ریچارد انبو، مربوط به سال 1280 است و به صورت منظوم است. مطالعه ما یک بررسی دو جانبه از ترجمه قرون وسطی است. با استفاده از این دو ترجمه بهعنوان نمونههای آزمایشی، این فرض را مورد بحث قرار میدهیم که ترجمه قرون وسطایی به نفع تصاحب و اختراع مجدد متون است و نظریه ریتا کوپلند را که در بلاغت، هرمنوتیک، و ترجمهاش در قرون وسطی بررسی شده است، میسنجیم که ترجمههای قرون وسطی. را می توان به دو دسته اولیه و ثانویه تقسیم کرد. این اولین بار است که متون حقوقی ترجمه شده قرون وسطایی به چنین آزمونی ارائه می شود. پایان نامه به سه بخش تقسیم شده است. اولی ماهیت پرلگومونونری دارد که شامل تحلیل کوتاهی از عوامل خاصی است که به تفسیر باز متون قرون وسطی کمک می کند. دومی به بررسی چارچوب نظری ای می پردازد که در آن ترجمه در دوران روم و قرون وسطی عمل می کرد. این شامل بحث در مورد برخی از اصول نظری اساسی ترجمه قرون وسطی، جایگاه مهمی که لغت در ترجمه اشغال می کند، و تمایزی که کوپلند بین دو دسته ترجمه (اولیه و ثانویه) ایجاد کرده است. بخش آخر متن Corpus Iuris Civilis و انتقال آن در قرون وسطی را شرح میدهد، بحث مفصلی را در مورد این دو ترجمه پیشنهاد میکند و بررسی میکند که آیا واقعاً میتوان نظریه مقولههای کوپلند را برای دو ترجمه فرانسوی مؤسسه به کار برد. . راستیآزمایی بر تحلیل برخی جنبههای ترجمهای است، مانند نظراتی که d'Annebaut در پیشگفتار و پایاننامهاش و لغتهای موجود در ترجمههای او و ترجمههای بینام دارد. این ما را قادر می سازد بیان کنیم که اولی یک ترجمه اولیه است در حالی که دسته بندی دومی بسیار سخت تر است. روش ما برای تجزیه و تحلیل براق، به ویژه، ما را قادر می سازد تا میزان تخصیص و اختراع مجدد موجود در دو ترجمه را بررسی کنیم. کارکرد اصلی لغت ها اظهار نظر و انطباق متن با شرایط خاص دریافت آن است، از این رو نام آن ها را گذاشته ایم: «نقشه های توضیحی». ما آنها را به چهار دسته تقسیم کرده ایم: دایره المعارفی، اخلاقی، آنهایی که با فرمول "si come" یا معادل آن معرفی شده اند و آموزشی. آنها تمایل دارند مؤسسات را برای خواننده توضیح دهند. بنابراین آنها به جای نسخه لاتین به سمت زبان بومی هدایت می شوند. از طریق آنها، مترجم قادر است نقشی چهارگانه ایفا کند: مترجم، مصطلح، معلم و مفسر متن. در نهایت، در یک چشم انداز وسیع تر، آنها به بقای مؤسسات در فرانسه قرون وسطی کمک می کنند.
To date, no one has studied the methods used in translating the compilations of Roman law made in thirteenth-century France. This dissertation seeks to remedy, at least in part, this situation and spark an interest in the subject by examining two translations of Justinian I's Institutes. The first is anonymous, cannot be dated precisely, and is in prose. The second is attributed to Richard d'Annebaut, dates from 1280, and is in verse. Our study is a two-pronged examination of medieval translation. Using these two translations as test cases, we discuss the premiss that medieval translation favours the appropriation and reinvention of texts and test Rita Copeland's theory explored in her Rhetoric, Hermeneutics, and Translation in the Middle Ages: Academic Traditions and Vernacular Texts, that medieval translations can be divided into two categories, primary and secondary. This is the first time that medieval translated legal texts have been submitted to such an examination. The thesis is divided into three sections. The first is prolegomonenary in nature, consisting of a short analysis of certain factors favouring the open interpretation of medieval texts. The second examines the theoretical framework in which translation operated during Roman times and the Middle Ages. This includes a discussion of some of the basic theoretical principles of medieval translating, the important place occupied by glosses in translation, and the distinction made by Copeland between the two categories of translation (primary and secondary). The last section describes the text of the Corpus Iuris Civilis and its transmission during the Middle Ages, proposes a detailed discussion of the two translations, and verifies whether in fact it is possible to apply Copeland's theory of categories to the two French translations of the Institutes. The verification reposes on an analysis of certain translational aspects such as the comments made by d'Annebaut in his prologue and epilogue and the glosses present in both his and the anonymous translations. This enables us to state that the former is a primary translation whereas the latter is far harder to categorize. Our method of analysing the glosses, in particular, also enables us to examine the degree of appropriation and reinvention found in the two translations. The primary function of the glosses is to comment on and adapt the text to the particular conditions of its reception, hence the name we have given them: “explanatory glosses”. We have divided them into four categories: encyclopedic, moralizing, those introduced by the formula “si come” or an equivalent, and pedagogical. They tend to explain the Institutes to the reader. Thus they are directed towards the vernacular rather than the Latin version. Through them, the translator is able to play a fourfold role: he is translator, glosser, teacher, and textual interpreter. Finally, in a wider perspective, they contribute to the survival of the Institutes in medieval France.