دسترسی نامحدود
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
برای ارتباط با ما می توانید از طریق شماره موبایل زیر از طریق تماس و پیامک با ما در ارتباط باشید
در صورت عدم پاسخ گویی از طریق پیامک با پشتیبان در ارتباط باشید
برای کاربرانی که ثبت نام کرده اند
درصورت عدم همخوانی توضیحات با کتاب
از ساعت 7 صبح تا 10 شب
ویرایش:
نویسندگان: Christoph Theobald. Philippe Charru
سری:
ISBN (شابک) : 9788810968598
ناشر: EDB
سال نشر: 2014
تعداد صفحات: 0
زبان: Italian
فرمت فایل : EPUB (درصورت درخواست کاربر به PDF، EPUB یا AZW3 تبدیل می شود)
حجم فایل: 139 کیلوبایت
در صورت تبدیل فایل کتاب La teologia di Bach به فرمت های PDF، EPUB، AZW3، MOBI و یا DJVU می توانید به پشتیبان اطلاع دهید تا فایل مورد نظر را تبدیل نمایند.
توجه داشته باشید کتاب الهیات باخ نسخه زبان اصلی می باشد و کتاب ترجمه شده به فارسی نمی باشد. وبسایت اینترنشنال لایبرری ارائه دهنده کتاب های زبان اصلی می باشد و هیچ گونه کتاب ترجمه شده یا نوشته شده به فارسی را ارائه نمی دهد.
یوهان سباستین باخ در سنت لوتری هوش الهیاتی و معنوی می یابد که عمیقاً کار او به عنوان یک موسیقیدان را جهت می دهد: همراهی مؤمنان از خواندن کتاب مقدس تا گوش دادن به کلام، تقویت پیوند بین گوش دادن و باور کردن و ارزش نهادن به شنیدن بر دیده شدن، زیرا خداوند. از دید پنهان شد و از «منظره» و ساختگی کناره گرفت. در حالی که ترکیب کانتات ها، احساسات و سخنرانی ها بخشی از تعهدات باخ به عنوان خوانندۀ کلیسای سنت توماس در لایپزیگ بود، موت هایی - مانند عیسی، شادی من (1723)، که در جلد تحلیل شد - نتیجه سفارش های خاص بود. مناسبت ها، به ویژه خدمات مذهبی برای متوفی (در این مورد برای عروس یک مقام ارشد پست). لذتی که این قطعه به آن اشاره دارد، همزمان با حضور و غیاب معشوق مشخص می شود، شکافی که در آن میل در حالی شکل می گیرد که دل در رنج و آه می کشد. در این فضا یک نبرد معنوی معتبر ایجاد می شود که به دنبال تعادل دشوار بین هوش و قلب است و به باخ اجازه می دهد بر تقابل بین تقوا و ارتدوکس غلبه کند.
Johann Sebastian Bach trova nella tradizione luterana un'intelligenza teologica e spirituale che orienta in modo profondo il suo lavoro di musicista: accompagnare i fedeli dalla lettura delle Scritture all'ascolto della Parola rafforzando il legame tra ascoltare e credere e valorizzando l'udito rispetto alla vista, poiché Dio si è nascosto allo sguardo e si è sottratto allo «spettacolo» e all'artificio. Mentre la composizione di cantate, passioni e oratori faceva parte degli obblighi di Bach in quanto cantore della chiesa di San Tommaso a Lipsia, i mottetti - come Gesù, mia gioia (1723), analizzato nel volume - erano frutto di commissioni per occasioni specifiche, in particolare i servizi liturgici per i defunti (in questo caso per la sposa di un alto funzionario delle poste). La gioia alla quale il brano fa riferimento è segnata contemporaneamente dalla presenza e dall'assenza dell'amata, fenditura in cui si forma il desiderio mentre il cuore si angoscia e sospira. In questo spazio si genera un autentico combattimento spirituale, che cerca il faticoso equilibrio tra l'intelligenza e il cuore e che consente a Bach di superare la contrapposizione tra pietismo e ortodossia.